Bhaj Re Mana Part 02

SR No.: 009145
Original Sutra Author: N/A
Author: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Publication Year: 2011
Total Pages: 363
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Rajchandra
File Size: 2 MB

Page 232

૧૮૪૮ (રાગ : મદમત સારંગ) આવો સુંદિર શ્યામ, મેરે ઘટ (ર),
ધ્રુવ જો મેં હોતી કિરણ ભોરકી, રંગમહલમેં આતી; છિપ નહી પાતે મુજસે પ્રભુજી (ર) જ્યોત સે જ્યોત મિલાતી. મેરેo રાહકી માટી જો મેં હોતી, ચરનનનું 5 લગ જાતી; પવન ઝકોરા જો મેં હોતી, છૂ કર મન બહલાતી. મેરેo બાંસ મુરલિયા જો મેં હોતી, અધરોસે લગ જાતી; ઘટા ગગનકી જો મેં હોતી, છલ છલ જલ બરસાતી. મેરેo
ન્યું ભાવે હું રાખો સ્વામી, બિરહન ગીરધારી; પ્રીત ન તૂટે નામ ન છૂટે, બિનતી નાથ હમારી. મેરેo
જબસે જનમ લિયા હૈ, વિષયોને હમકો ઘેરા, છલ ઓર કપટને ડાલા, ઈસ ભોલે મનપે ડેરા; સબુદ્ધિકો અહંમને, હરદમ રખા દબાયે. ૦િ નિશ્ચય હી હમ પતિત હૈ, લોભી હૈ સ્વાર્થી હૈ, તેરા ધ્યાન જબ લગાયે, માયા ભૂલા રહી હૈ; સુખ ભોગનેકી હમસેં, કભી તૃપ્તિ હો ન પાકે. ૦િ જગમેં જહાં ભી દેખા, સબ એક હી ચલન હૈ, એક દૂસકે સુખમેં ખુદકો બડી જલન હૈ; કમોંકા લેખા જોખા કોઈ સમજ ન પાકે. ૦િ જબ કુછ ન કર સકે તો, તેરી શરણમેં આયે, અપરાધ માનતે હૈ, જેલેગે સબ સજાયે; બસે ‘દરશ ' તૂ દિખા દે, કુછ ઔર હમ ને ચાહે. ૦િ
૧૮૪૯ (રાગ : છાયાનટ) ઓ મોરે શ્યામ... લાગી લાગી તોસે લગન, ઐસી લાગી, જબસે લાગી તોસે નજરીયા (ર), ભૂલ ગઈ મેં અપની ડગરિયા (ર)
રાત રાત ભર ઓઢે રોઈ, પર્વત પર્વત નાચી. લાગી ઓ મોરે શ્યામ સલોને સાંવરીયા (ર) હો ગઈ મેં તો હાયે બાવરીયા(ર)
બન બન નગર નગરમેં મોહન તેરી કારજ જાગી. લાગી મહીં મંથન લે ચલીમેં બજરીયા (ર) નટખટ લાલને પટકી મટકીયા,
સુધબુધ ખો ગઈ દેખ સાવલિયા, શૂરતા ગગનમેં રાચી. લાગીe
૧૮૫૧ (રાગ : કીરવાણી) બસ જાઓ પ્રભુ, મેરી આંખોમેં; ક્રિ રૈન અગર હો જાએ તો ક્યા ? ધ્રુવ કુછ નુર તો દો અંતરકો મેરે; ક્રિ શામ અગર ઢલ જાએ તો ક્યા? બસ, તુમ દિપ પ્રભુ, મેં બાતી હું; જલજાવું તો ક્યા ? બુઝ જાવું તો ક્યા? બસ0 તુમ સાગર, મેં જલધારા હું; મિટજાવું તો ક્યા? મિલ જાવું તો ક્યા? બસ0 તુમ સ્વામી હો, મેં સેવક હું; અપનાવો તો ક્યા? ભવ તારો તો ક્યા? બસવ તુમ કરૂણામય જગતારણ હો; ‘હર્ષ’ નૈનનમેં, બસ જાવો તો ક્યા? બસ,
૧૮૫૦ (રાગ : લલિતગૌરી) ઈસ યોગ્ય હમ હાં હૈ, ગુરૂવર તુજે રિઝાયે; ફિર ભી મના રહે હૈ, શાયદ તૂ માન જાયે. ધ્રુવ માખી ચંદન પરહરે, દુર્ગધ હોય ત્યાં જાય;
મૂરખ ને ભક્તિ ન ભાવે, ઊંઘે કા ઉઠી જાય. || ભજ રે મના
નંદ કે દુલાર, માત યશોદાકે લાલ તેરે, અધરકી બાની, લાલ રંગ મેરે લાઈ હૈ, નયન ભયે હૈ લાલ, દરશભી હૈ ઉદાસ, વૃત્તિના ઠરત કહી, લાલીમેં રંગાઈ હૈ, લાલી ઉપશમ ઔર લાલ હૈ વૈરાગ્ય દોઉ, લાલી-લાલ મિલકે, લલનકો લગાઈ હૈ, લલન ભયો હૈ લાલ, ‘હરપ’ ભયો બેહાલ, લાલી-લાલ સબ, નિજ રંગમેં સમાઈ હૈ.
સબ નદી ગંગા વહે, સબ પત્થર શાલિગ્રામ; / સબ વનસ્પતિ હય તુલસી, જાકે ધ્રુયે રામ. ૧૧ર)
ભજ રે મના
૧૧૨