________________
૧૫૩૬ (રાગ : ભીમપલાસ)
તારણ તરણ બ્રહ્મ પ્યારે; તેરી ભક્તિ મેં ક્ષણ જાયે સારે. ધ્રુવ જ્ઞાન સે જ્ઞાન મેં જ્ઞાન હી હો, કલ્પનાઓં કા એકદમ વિલય હો; ભ્રાંતિ કા નાશ હો શાંતિ કા વાસ હો, બ્રહ્મ પ્યારે. તેરી સર્વ ગતિયોં મેં રહ ગતિ સે ન્યારે, સર્વ ભાવોં મેં રહ ઉનસે પારે; સર્વ ગત આત્મ રત, રત ન નાંહીં વિરત, બ્રહ્મ પ્યારે. તેરી સિદ્ધિ જિનને ભી અબ તક હૈ પાઈ, તેરા આશ્રય હી ઉસમેં સહાઈ; મેરે સંકટ હરણ, જ્ઞાન દર્શન ચરણ, બ્રહ્મ પ્યારે. તેરી આપકા આપહી પ્રેય તું હૈ, સર્વ શ્રેયોં મેં નિત શ્રેય તૂ હૈ; સહજાનંદી પ્રભો, ગુપ્ત જ્ઞાયક વિભો, બ્રહ્મ
પ્યારે. તેરી
મેરે શાશ્વત શરણ, સત્ય
૧૫૩૭ (રાગ : ભૈરવી)
મેં જ્ઞાનાનન્દ સ્વભાવી .(૨)
ધ્રુવ
મેં હૈં અપને મેં સ્વયં પૂર્ણ, પર કી મુઝમેં કુછ ગન્ધ નહીં; મેં અરસ અરૂપી અસ્પર્શી, પર સે કુછ ભી સમ્બન્ધ નહીં. મેં મૈં રંગ-રાગસે ભિન્ન ભેદ સે, ભી મેં ભિન્ન નિરાલા હૂઁ; મૈં હૂઁ અખંડ ચૈતન્ય પિંડ, નિજ રસ મેં રમને વાલા હૂઁ. મેં૦
મેં હી મેરા કર્તા ધર્તા, મુઝમેં પર કા કુછ કામ નહીં;
મેં મુઝમેં રમને વાલા હૂઁ, પર મેં મેરા વિશ્રામ નહીં. મેં
ભજ રે મના
मैं
શુદ્ધ બુદ્ધ અવિરુદ્ધ એક, પર પરણતિ સે અપ્રભાવી હૂઁ; આત્માનુભૂતિ સે પ્રાપ્ત તત્વ, મેં સહજાનંદ સ્વભાવી હૂઁ. મેં
તિલકી તોલ બરાબરી, તેરા નહીં જગમાંહીં; માયા દેખી ફૂલે જિન, ઈહ તોકિ નકી નાહિ.
૯૪૨
૧૫૩૮ (રાગ : બહાર)
યે શાશ્વત સુખ કા પ્યાલા, કોઈ પિયેગા અનુભવવાલા. ધ્રુવ મૈં અખંડ ચિત્ પિંડ શુદ્ધ હૂં, ગુણ અનંત ઘન પિંડ બુદ્ધ હું, ધ્રુવકી ફેરો માલા. કોઈ મંગલમય હૈ મંગલકારી, સત્ ચિત્ આનંદ કા હૈ ધારી; ધ્રુવ કા હો ઉજિયાલા. કોઈ
ધ્રુવુ કા રસ તો જ્ઞાની પાવે, જન્મ-મરણ કે દુઃખ મિટાવે; ધ્રુવ કા ધામ નિરાલા. કોઈ ધ્રુવકી ઘૂનિ મુનિ રમાવે, ધ્રુવ કે આનંદ મેં રમ જાવે; ધ્રુવ કા સ્વાદ નિરાલા. કોઈ ધ્રુવી શરણા જો કોઈ આવે, મોહ શત્રુ કો માર ભગાવૈ; ધ્રુવ કા પંથ નિરાલા, કોઈ રસ મેં હમ રમ જાવે, અપૂર્વ અવસર કબ યહ આવે; ધ્રુવ કા જો મતવાલા. કોઈ
ધ્રુવ
૧૫૩૯ (રાગ : આશાવરી)
સદગુરુ બાર બાર સમજાવે, હૈ તું હિત ઉપદેશ ન ભાવે. ધ્રુવ રાગ આગકી જ્વાલાસે જલ, બના રહા અબ તક તૂં વ્યાકુલ,
રાગ તજો, ત્યાગ ભજો, નિત્યાનંદ સ્વરાજ્ય સજો; મન પરવશતા મિટ જાવે. સદ્ગુરૂ૦ ભવ બન મેં ભટકાવન હારે, નિર્વિકલ્પ વિજ્ઞાન સજો;
મન પરવશતા મિટ જાવે. સદ્ગુરૂ૦
જગ વૈભવ હૈ કપટ નજારે, લોભ તજો, તોષ ભજો,
રાગ લોભ દો દુર્ગુણ છૂટે, કામાદિક કી સંતતિ ટૂટે, આર્તિ તજો શાંતિ ભજો, માન ‘મનોહર’ શક્તિ સજો;
મન પરવશતા મિટ જાવે. સદ્ગુરૂ૦ જગત પરપંચે ઠ સબ, એસો નિશ્ચે કીન; અરસ પરસ મિલી સંતસોં, પ્રભુકોં ભજે પ્રવીન.
||
૯૪૩
ભજ રે મના