________________
૮૯૪
૮૯૫
પ્રભાતી. ભાવ વિણ ભક્તિ નવ કામ આવે પ્રભાતી ભેદમાં ખેદ અભેદ નિર્વાણ છે પ્રભાતી. મૂળ સંસારનું મૂઢ મન માંકડું કેદાર રે મન - મસ્ત સદા દિલ રહના. બિહાગ વહાંકી બાત ન્યારી હૈ મેરે ઝીંઝોટી વાંચ વાંચ વિશ્વ-ગ્રંથ માંડ સતસે નાહીં ચીજ પરાઈ બાગેશ્રી સદા ભજો ગુરુદેવ, ગુરુવિના તિલક્કામોદ સુનેરી મૈંને હરિ મુરલી કી તાન માંડ
હરિના નામનો, સૌથી મોટો
૮૭૪ (રાગ : જોગીયા) અબ ન મોહે હરિમિલન બિન આસ.
ધ્રુવી લોગ ઠગારે મોહે ફંસાવત, રહું જગબીચ ઉદાસ. અબo કોઉ તો ધનકે કોઉ જોબન કે, કોઉ કીરત કે દાસ. અબ૦ પાપ ન જોડું પૂનકો છોડું, દોડું ગુરૂપદ પાસ. અબ૦ હરિ ગુરુ સંતન ભેદ મિટાઉં, અંતર હોત ઉજાસ. અબ૦ જહં વહેં સોહં એક ભરો હૈ, ‘રંગ’ ઝૂઠ સબ ભાસ. અબ૦
૯૦૦
૯૦૨ ૯૦૩
૮૭૩ (રાગ : ભીમપલાસ) અબ ખૂબ હંસો અબ ખૂબ હંસો, રોતે હો ઇસવિધ ક્યો પ્યારે ! હસતેકે સાથ હસે દુનિયા, રોતે કો કૌન બુલાવે રે ! ધ્રુવ જો હોના હૈ સો હોના હૈ, જો ખોના હૈ સો ખોના હૈ, સબ સૂત્ર પ્રભુકે હાથોં હૈ, જિ ચિંતા કાહે કરો પ્યારે ? અબo. ધન માલ ખજાના ઢેર લગા, ગિર ખાલી ઘર કંગાલ હુઆ; જગ માન દિયા અપમાન કિયા, બસ ખુશ રહો હરદમ પ્યારે ! અબo સુત દાર પિતા મિત ચલતી કે, પડતી મેં સાથ ન કોઉ ચલે; અંસુવને મોતી કબહૂ ન બને, ફ્રિ રોનેસ ક્લ ક્યા યાર ! અબ૦. સબ હાલતમેં સબ રંગતમેં, જનમેં બનમેં એકાંતહી મેં; સમરાંગનમેં બેરાગનમેં, આનંદમગન ડુલના પ્યારે ! એબ૦ પ્રભુ કો જગમેં જગકો પ્રભુ મેં, ઇતાર નિહાર ોિ મનુવા; દિન સૂરજ રાત શશી તારે, સબ રંગ બિરંગ વહીં પ્યારે ! અબo
૮૭૫ (રાગ : બિહાગ) આતમ જાન લિયો મૂલ હિ સે; આયા અંધેરા કહીંએ. ધ્રુવ દૃશ્ય ન થા તબ કહાંકા દ્રષ્ટા, સબ કરતૂત મનહિ સે; કોરા કાગજ ચિત્ર બિચિત્રા, સબે લીટા સ્યાહી સે. આતમ0 ઊંચ નીચ સબ મનકી કરની, આતમ દૂર યહીંસે; સંગવિહીના સદા નિઃસંગા, દિખે ભાસ ભાવ હિ સે. તમe મનવૃત્તિકા બાદલ છાયા, અંધે નૈન વહીંસે; દેવ છિપાયા દાનવ આયા, કાંપે આપ નહીં?, આતમe આંખ બંધ કર કરે તમાસા, ભૂલા આપ આપહીં સે; ખૂલા નૈન હુઆ સત્સંગા, ‘રંગ’ ન અહીં-તહીં સે. આતમe
ચાહે તૂ યોગ કરિ ભકુટીમધ્ય ધ્યાન ધરિ, ચાહે નામ રૂપ મિથ્યા જાનકે નિહાર લે, નિર્ગુણ નિરભય, નિરાકાર, જ્યોતિ વ્યાપ રહી, ઐસો તત્ત્વજ્ઞાન નિજ મનમેં તું ધાર લે; ‘ નારાયન’ અપને કો આપ હી બખાન કરિ, મતે વહ ભિન્ન નહીં યા વિધિ પુકાર લે; જલ તોહિ નંદકો કુમાર નાહિ દૃષ્ટિ પર્યો, તૌલો તું ભલૈ બૈઠિ, બ્રહ્મકો વિચાર હૈ.
સુમરન ઐસો કિજીયે, ખરે નિશાને ચોટ સુમરન ઐસી કીજીયે, હલે નહીં જીભ હોઠ |
૫૩)
સુમરન સુરતિ લગાય કે, મુખસે કછુ ન બોલ બાહર કે પટ દેખ કે, અંતરકે પટ ખોલા (૫૩૫)
રંગ અવધૂત
ભજ રે મના