________________
૬૯૪ (રાગ : ભીમપલાસ)
ભજન બિન યૌં હી જનમ ગમાર્યો.
ધ્રુવ પાની હૈ લ્યા પાલ ન બાંધી, ફિર પીછે પછતાયો. ભજન રામા મોહ ભયે દિન ખોવત, આશાપાશ બંધાયો. ભજન જપ-તપ સંજમ દાન ન દીનોં, માનુષ જનમ હરાયો. ભજન
૬૫ (રાગ : સોરઠ)
મતિ ભોગન રાૌ જી, ભવ ભવમેં દુખ દેત ઘના. ધ્રુવ ઇનકે કારન ગતિ ગતિ માંહી, નાહક નાચૌ જી;
ઝૂઠે સુખકે કાજ ધરમમેં, પાડી ખાંચૌ જી. મતિ પૂરબકર્મ ઉદય સુખ આયાં, રાજ માર્યો જી; પાપ ઉદય પીડા ભોગનમેં, ક્યોં મન કાચૌ જી ? મતિ સુખ અનન્તકે ધારક તુમ હી, પર ક્યોં જાંચી જી ? ‘બુધજન' ગુરુકા વચન હિયામેં, જાની સાંચો જી. મતિ
૬૯૬ (રાગ : જંગલા)
મેરો મનુવા અતિ હરપાય, તોરે દરસનસોં, શાંત છબી લખિ શાંત ભાવ હૈ, આકુલતા મિટ જાય; તોરે દરસનોં, મેરો
જબ ” ચરન નિકટ નહિં આયા, તબ આકુલતા થાય, અબ આવત હી નિજ નિધિ પાયા, નિતિ નવ મંગલ પાય; તોરે દરસનોં, મેરો
ભજ રે મના
રહીમન ધાગા પ્રેમ કા, મત તોડો છિટકાય, ટૂટે સે ફિર ના મિલે, મિલૈ ગાંઠ પરિ જાય. ૪૨૦
‘બુધજન' અરજ કરે કર જૈૌરે, સુનિયે શ્રીજિનરાય, જબ લ મોખ હોય નહિં તબ લોં ભક્તિ કરું ગૂનગાય; તોરે દરસનોં. મેરો
૬૯૭ (રાગ : ભૈરવ)
યા નિત ચિતવો ઉઠિકે ભોર,
મેં હૂં કૌન ? કહાંતેં આયો ? કૌન હમારી ઠૌર ? ધ્રુવ
દીસત કૌન કૌન યહ ચિતવત ? કૌન કરત હૈ શોર ? ઈશ્વર કૌન કૌન હૈ સેવક ? કૌન કરે ઝકઝોર ? યા નિત
ઉપજત કૌન મરે કો ભાઈ ? કૌન ડરે લખિ ઘોર ?
ગયા નહીં આવત કછુ નાહીં, પરિપૂરન સબ ઓર. યા નિત
ઔર ઔર મેં ઔર રૂપ હૂઁ, પરનતિકરિ લઇ ઔર; સ્વાંગ ધરે ડોલો યાહીð, તેરી ‘બુધજન' ભોર. યા નિત
૬૯૮ (રાગ : સારંગ)
હમ શરન ગહ્યો જિન ચરનકો,
અબ ઔરનકી માન ન મેરે, ડર હું રહ્યો નહિ મરનકો. ધ્રુવ ભરમ વિનાશન તત્ત્વ પ્રકાશન, ભવધિ તારન તરનો; સુરપતિ નરપતિ ધ્યાન ધરત વર, કરિ નિશ્ર્ચય દુખ હરનકો. હમ૦
યા પ્રસાદ જ્ઞાયક નિજ માન્યો, જાન્યો તન જડ પરનો; નિશ્ચય સિધસો મૈં કષાયđ, પાત્ર ભયો દુખ ભરનકો. હમ૦ પ્રભુ બિન ઔર નહીં યા જગમેં મેરે હિતકે કરનો; ‘બુધજન' કી અરદાસ યહી હૈ, હર સંકટ ભવ ફિનો. હમ૦
હે જિનવાણી ભારતી, તોહિ જ્યોં દિન રૈન; જો તેરી શરના ગહે, સો પાવૈ સુખ ચૈન.
૪૨૧
બુઘજન
