________________
૬૯૦ (રાગ : ભૈરવી)
કાલ અચાનક હી લે જાયેગા, ગાફ્તિ હોકર રહના ક્યા રે ?
છિન હૂં તોકું નાહિ બચાવૈ, ” સુભટનકા રખના ક્યા રે ?ધ્રુવ પંચ સવાદ કરિનકે કારૈ, નરકનમેં દુખ ભરના ક્યા રે ? કુલજન પથિકનિકે હિતકારૈ, જગત જાલમેં પરના ક્યા રે ?ગાજ્ઞિ ઇંદ્રાદિક કોઉ નાહિ બરૈયા, ઔર લોકકા શરના ક્યા રે ? નિશ્ચય હુઆ જગતમેં મરના, કષ્ટ પરે તબ ડરના ક્યા રે ?ગાલિ૦
અપના ધ્યાન કરત ખિર જાવૈ, તો કરમનિકા હરના ક્યા રે ?
અબ હિત કરિ આરત તજિ ‘ બુધજન’, જન્મ જન્મમેં જરના ક્યા રે?ગાફ્લિ૦
૬૯૧ (રાગ : પરીપ)
તેરો ગુણ ગાવત હૂં મેં, નિજહિત મોહિ જતાય દે; શિવપુર કી મોકી સુધિ નાહિં, ભૂલિ અનાદિ મિટાય છે. ધ્રુવ ભ્રમત ફિરત હૂઁ ભવવન માહીં, શિવપુર બાટ બતાય દે; મોહ-નીંદ વશ ઘૂમત હૂઁ નિત, જ્ઞાન બતાય જગાય દે. તેરો કર્મ શત્રુ ભવ-ભવ દુખ દે હૈં, ઇનð મોહિ છુટાય દે; ‘ બુધજન' તુમ ચરના સિર નાવૈ, એતી બાત બનાય દે. તેરો
૬૯૨ (રાગ : ગીતા છંદ)
પ્રભુ પતિત પાવન, મૈં અપાવન, ચરન આયો સરન જી, યો વિરદ આપ નિહાર સ્વામી, મેટ જામન-મરન જી; તુમ ના પિછાન્યા આન માન્યા, દેવ વિવિધ પ્રકાર જી, યા બુદ્ધિસેતી નિજ ન જાન્યો, ભ્રમ ગિન્યો હિતકાર જી. (૧)
ભજ રે મના
‘રહીમન' યહિ સંસારમેં, સબ સોં મિલિએ ધાઈ,
ના જાને કેહિ રૂપમેં, નારાયન મિલ જાઈ.
૪૧૮
ભવ વિકટ વન મેં કરમ વૈરી, જ્ઞાન ધન મેરો હર્યો, તબ ઈષ્ટ ભૂલ્યો ભ્રષ્ટ હોય, અનિષ્ટ ગતિ ધરતો ફિયાઁ;
ધન ઘડી યો ધન દિવસ યો હી, ધન જનમ મેરો ભર્યો, અબ ભાગ્ય મેરો ઉદય આયો, દરશ પ્રભુ કો લખ લયો. (૨) છવિ વીતરાગી નગન મુદ્રા, દૃષ્ટિ નાસા હૈ ધરે, વસુ પ્રાતિહાર્ય અનન્ત ગુણ જુત, કોટિ રવિ છવિ કો હરે,
મિટ ગયો તિમિર મિથ્યાત મેરો, ઉદય રવિ આતમ ભર્યા,
મો ઉર હરસ એસો ભયો, મનુ રંક ચિંતામણિ લયો. (૩)
મેં હાથ જોડ નવાય મસ્તક, વીનઉ તુ ચરન જી, સર્વોત્કૃષ્ટ ત્રિલોકપતિ જિન, સુનહુ તારન-તરન જી; જાહૂઁ નહીં સુરવાસ પુનિ, નરરાજ પરિજન સાથે જી, ‘બુધ’ જાયğ તુવ ભક્તિ ભવ-ભવ, દીજિયે શિવનાથ જી. (૪)
૬૯૩ (રાગ : પ્રભાતી)
પ્રાત ભયો સબ ભવિજન મિલિકૈ, જિનવર પૂજન આવો; અશુભ મિટાવો પુન્ય બઢાવો, નૈનનિ નીંદ ગમાવો. ધ્રુવ તનકો ધોય ધારિ ઉજરે પટ, સુભગ જલાદિક લ્યાવો; વીતરાગછવિ હરખિ નિરખકૈ, આગમોક્ત ગુન ગાવો. પ્રાતઃ શાસ્તર સુનો ભનો જિનવાની, તપ સંજમ ઉપજાવો; ધરિ સરધાન દેવ ગુરુ આગમ, સાત તત્ત્વ રુચિ લાવો. પ્રાત૦ દુઃખિત જનનકી દયા વ્યાય ઉર, દાન ચારિવિધિ ઘાવો; રાગ દોષ તજિ ભજિ નિજ પદો, ‘બુધજન’ શિવપદ પાવો. પ્રાત
ચાહ ગઈ ચિંતા મટી, મનુઆ બેપરવાહ, જિનકો કછૂ ન ચાહીએ, વો સાહબ કે સાહ.
૪૧૯
બુધજન