________________
૬૪૭ (રાગ : બનજારા) સિરીકૃષ્ણ કહે નિરધારા, સુન અર્જુન બચન હમારા. ધ્રુવ યહ જીવે સંદા અવિનાશી, સુખરૂપ સ્વયં પરકાશીજી,
જડ દેહકો ચેતનહારા. સુનવ જિમ વસ્ત્ર પુરાણા ઉતારી, પહરે નવીન નર નારીજી;
તિમ જીવ શરીર દુબારા. સુનો મણિકા જિમ ડોર અધારે, તિમ સબ જગ મોર સહારેજી,
મમ અંશ જીવ હૈ સારા. સુન યહ નશ્વર તન થિર નાહીં, ક્યા શોચ કરે મનમાંહીંજી ?
‘બ્રહ્માનંદ' હૈ રૂપ તુમારા. સુન.
૬૪૯ (રાગ : મંગલ) સોહં શબ્દ વિચારો સાધો, સોહં શબ્દ વિચારો રે. ધ્રુવ માલા કરસે ક્રિત નહીં હૈ, જીભ ન વર્ણ ઉચારો રે; અજપાજાપ હોત ઘટ માંહી, તાકી ઔર નિહારો રે. સોહંo ‘હું' અક્ષરસે શ્વાસ ઉઠાવો, ‘સી’ સે જાપ બિઠારો રે; ‘હંસો' ઉલટ હોત હૈ, “સોહં' યોગીજન નિરધારો રે. સોહંo સબ ઈક્કીસ હજાર મિલાકર, છેસો હોત શુમારો રે; અષ્ટપહરમેં જાગત સોવત, મનમેં જપો સુખારો રે, સોહંo જો જન ચિંતન કરત નિરંતર, છોડ જગત વ્યવહારો રે; બ્રહ્માનંદ' પરમ પદ પાવે, મિટે જનમ સંસારો રે. સોહંo
૬૪૮ (રાગ : ગુર્જર તોડી). સુન નાથ અરજ અબ મેરી, મેં શરણ પડા પ્રભુ તેરી. ધ્રુવ તુમ માનુષ તન મોહે દીના, નહિ ભજન મેં તુમારો કીના;
વિષયને લઈ મતિ ઘેરી. મેંo સુત દારાદિક પરિવારા, સબ સ્વારથકા સંસારા;
જિન હેત પાપ કિયે ઢેરી. મેં માયામેં જીવ ભુલાના, નહિ રૂપ તુમારો જાના;
પડા જન્મ મરનકી ફેરી. મેં ભવસાગર નીર અપારા, કર કૃપા કરો પ્રભુ પારા;
બ્રહ્માનંદ ' કરો નહિ દેરી. મેંo
૬૫૦ (રાગ : જોગિયા) હરિ તુમ ભક્તનકે પ્રતિપાલ, શરણ પડા હું આમ તુમારી, કીજે દયા દયાલ. ધ્રુવ યહ સંસાર સ્વપનકી માયા, જૂઠા સબ જંજાલ; ચરણકમલકી ભક્તિ તુમારી, દીજે નજર નિહાલ. હરિ ધન દારા સુત ગીત પિયારે, કોઈ ન જાવે નાલ; ધામ તમારા હૈ અવિનાશી, સંગ રહે સબ કાલ. હરિ માનુષ તન યહ હૈ ક્ષણભંગુર, શિરપર કાલ કરાલ; કામક્રોધ મદ લોભ જાલસે, લીજે મુજે નિકાલ. હરિ જિનપર કિરપા હોય તુમારી, તિનકે ભાગ્ય વિશાલ; ‘બ્રહ્માનંદ' દાસ ચરણનકા, જન્મમરણ દુ:ખ ટાલ. હરિ
ગદગદ વાણી કંઠ મેં, ઑસ્ ટપકૅ નૈન | | એસી પ્રીત જાકૂ લગે, વાકું કા દિન રૈન II ||
360
હાય હાય હરિ કબ મિલેં, છાતી ફાટી જાય ! વા દિન કબ હોયગો, દરશન દૈ રઘુરાય || ૩૯૧
બ્રહ્માનંદ (પુષ્કર)
ભજ રે મના
