________________
૪૬૯ (રાગ : તોડી)
ચેતના હૈ તો ચેત લે (૨), જીવન બિતા જાયે; જો જાયે પલ ફ્સિ નહીં આવે, નાહક સમય ગંવાયે. ધ્રુવ હરિ ગુન કાર્ય ન ગાવ હી, મૂરખ અગિયાના; ઝૂઠે લાલ કી લાગકે ના, મરન પછાના. ચેતના મન
તરંગો મારલે, તિસના ઘટ જાયે; પ્રભુ કી ઉસતત સંત મીત, આતમો પાયે. ચેતના
અજ હુ કછ બિગર્યો નહીં, જો પ્રભુ ગુણ ગાવે (૨); કહો નાનક તેહિ ભજન તે, નિર્ભય પદ પાવે. ચેતના
૪૭૦ (રાગ : મધુકૌંસ)
જગતમેં જૂઠી દેખી પ્રીત;
અપને હી સુખસોં સબ લાગે, કયા દારા ! ક્યા મીત! ધ્રુવ મેરો મેરો સભી કહત હૈ, હિત સોં બાંધ્યો ચીત. જગતમેં અંતકાલ સંગી નહિ કોઉ, યહ અચરજકી રીત. જગતમેં મન મૂરખ અજહૂઁ નહિ સમુજત, સિખ દે હાર્યો નીત. જગતમેં ‘નાનક' ભવ-જલ-પાર પરે જો, ગાવૈ પ્રભુકે ગીત. જગતમેં
૪૭૧ (રાગ : જૌનપુરી)
જો નર દુ:ખમેં દુઃખ નહિ મારૈ;
સુખ-સનેહ અરૂ ભય નહિ જાકે, કંચન માટી જાને, ધ્રુવ
ભજ રે મના
નહિ નિંદા, નહિ અસ્તુતિ જાકે, લોભ-મોહ-અભિમાના; હરપ સોકતે રહે નિયારો, નાહિ માન-અપમાના. જો નર૦
જેમ રમતું મન વિષયમાં, તેમ જો આત્મલીન શીઘ્ર મળે નિર્વાણપદ, ધરે ન દેહ નવીન
૨૯૦
આસા-મનસા સકલ ત્યાગિક, જગતે રહે નિરાસા; કામ-ક્રોધ જેહિ પરસે નાહિન, તેહિ ઘટ બ્રહ્મ નિવાસા. જો નર૦
ગુરુ કિરપા જેહિં નરપે કીન્હી, તિન્હી યહ જુગતિ પિછાની; ‘નાનક’ લીન ભયો ગોબિંદસોં, જ્યોં પાની સંગ પાની. જો નર૦
૪૭૨ (રાગ : દેશ)
འ
મેરા સખા તુહી મેરા મીતુ, તૂ મેરા પ્રીતમ તુમ સંગિ હીતુ. ધ્રુવ
તૂ મેરી પતિ તૂ હૈ મેરા ગહણા, તુઝ બિનુ નિમખું ન જાઈ રહણા; મેરે લાલન तू મેરે પ્રાણ, તૂ મેરે સાહિબ તૂ મેરે ખાન. તૂ જિઉ તુમ રાખહુ તિઉહી રહના, જો તુમ કહહુ સોઈ મોહિ કરના; જઈ પેખઉ તહા તુમ બસના, નિરભય નામ જપઉ તેરા રસના. તૂ તૂ મેરી નવનિધિ તૂ ભંડારૂ, રંગ રસા તૂ મનહિ અધારૂ; તૂ મેરી સોભા તુમ સંગિ રચિઆ, તૂ મેરી ઓટ ટૂ હૈ મેરા તકિયા. તૂ મન તન અંતરિ તુહી ધિઆઈઆ, મરમ તુમારા ગુર તે પાઈઆ; સતગુરૂ તે દડિઆ ઈકુ અકૈ, ‘નાનક’ દાસ હરિ હરિ હરિ ટેકૈ, તૂ
૪૭૩ (રાગ : માલકોશ)
પ્રભુ મેરે પ્રીતમ પ્રાન પિયારે !
પ્રેમ ભગતિ નિજ નામ દીજીયે, આપ અનુગ્રહ ધારે. ધ્રુવ સુમિરૌં ચરન તિહારે પ્રીતમ, હૃદૈ તિહારી આસા; સંત જનપિ કરી બેનતી, મન દરસનકી પ્યાસા. પ્રભુ બિછુરત મરન, જીવન હરિ મિલતે, જનકો દરસન દીજૈ; નામ અધાર, જીવન-ધન ‘ નાનક’,પ્રભુ મેરે કિરપા કીજૈ. પ્રભુ
જાત ન પૂછો સાધકી, પૂછ લીજીએ જ્ઞાન મોલ કરો તલવાર કા, પડા રહન દો મ્યાન
૨૯૧
ગુરૂ નાનક