________________
રાગ દ્વેષ નિંદા અરૂ સ્તુતિ, માન ઔર અપમાના; ઈન સબ કો જો સમ કર જાનો, જબ તુમ તત્ત્વ પિછાના. કેહી વેદવાક્ય ગુવાક્ય વચનમેં, અનુભવ આપ મિલાના; સહજ સમાધિ લાગી ‘નાનક', મિટ ગયા આના-જાના. કેહીં.
૪૬૫ (રાગ : હમીર) યા જગ મીત ન દેખ્યો કોઈ; સક્લ જગત સપને સુખ લાગ્યો, દુ:ખમેં સહાઈ ન હોઈ. ધ્રુવ દારા-મીત, પૂત સંબંધી સંગરે, ધનસ લાગે; જબહીં નિરધન દેખ્ય નરકો, સંગ છાડિ સબ ભાગે, યા જગo કહા કહું યા મન ઐરિક, ઈનસોં નેહ લગાયા; દીનાનાથ સકલ ભય ભંજન , જસ તાકો બિસરાયા. યા જગo. શ્વાન-પૂંછ જ્ય ભયો ન સીધો, બહુત જતન મેં કીન્હીં; ‘નાનક' લાજ બિરદકી રાખ, નામ તિહારો લીન્હીં. યા જગo
૪૬૬ (રાગ : શંકરા) કાહે રે ! બન ખોજન જાઈ ! સર્વ નિવાસી સંદા અલેપા, તોહી સંગ સમાઈ. ધ્રુવ પુષ્પ મધ્ય જ્યોં બાસ બસત હૈ, મુકુર માહિં જસ છાઈ; તૈસે હી હરિ બસે નિરંતર, ઘટ હી ખોજો ભાઈ. કાહેo બાહર ભીતર એકૈ જાની, યહ ગુરુ જ્ઞાન બતાઈ; જન ‘નાનક' બિન આપા ચિન્હ, મિટે ન ભમકી કાઈ. કાહેo
૪૬૮ (રાગ : કાલિંગડા) ખબર નહીં આ જુગમેં પલકી, સુકૃત કર લે રામ સમર લે, કૌન જાને ક્લકી ? ધ્રુવ તારા મંડલ રવિ ચંદ્રમા ઔર ચરાચરકી; ચાર દિનોં કે ચમત્કારમેં, બીજલી આ ચમકી. કૌન કડી કડી માયા જડી, કર બાતાં છલકી; પાપકી પોટ ધર શિર ઉપર, હોવત નહીં હલકી. કૌન ભાઈબંધ ઓર કુટુંબ કલ્મીલે, મહોબત મતલબકી; કાયા માયા જૂઠી બાજી, યહ તેરી કબકી, કૌન જબલગ હંસા હૈ કાયામેં, તબલગ મંગલકી; છોડ ચલે હંસા દેહીકું, માટી જંગલકી. કૌન દયા ધર્મયુક્ત સાહેબ સમરો, બાત યેહી મંગલકી; રાગ દ્વેષ અભિમાન ન રાખો, વિનતિ ‘નાનક’કી. કૌન
ધ્રુવ
૪૬૭ (રાગ : સારંગ) કેહી બિધ તોહી સમજાના, રે મન. શાસ્ત્ર કહત નિત્ય , સ્મૃતિ કહત નિત્ય, ધર્મ કહત પુરાના; ચારો વેદ પુકારે જાકું, તો પદ ક્યું બિસરાના. કેહી નામ રૂપ દ્રશ્ય નાશવંત હૈ, યામેં સાર ક્યા જાના ? સચ્ચિદાનંદમેં ઠરીએ નિત, મિથ્યા ભાસ તજી નાના. કેહીં
રક્ષક, ભક્ષક ચિત્ત હૈ, દો ધારી તલવાર
વિપદ્ વિધાયક હૈ યહી, વિપદ્ વિદારણ હાર ભજ રે મના
૨૮૮
ભોગ લિયો રુ ઉધોગ લિયો, તન જોગ લિયો બિન રોગ જિયો હૈ, જાન લિયો કહું તાન લિયો, બહુ દાન લિયો જગરાજ કિયો હૈ; બાજ લિયો ગજરાજ લિયો, સબ સાજ લિયો જસ ગાજ રહ્યો હૈ, બ્રહ્મમુનિ ઘનશ્યામકો આશ્ર, જો ન લિયો તો કછુ ન લિયો હૈ.
વરસ દિનાકી ગાંઠકો, ઉત્સવ ગાય બજાયા | મૂરખ નર સમજે નહી, વરસ ગાંઠકો જાય
૨૮૦
ગુરુ નાનક