Bhaj Re Mana Part 01

SR No.: 009144
Original Sutra Author: N/A
Author: Shrimad Rajchandra Sadhna Kendra Rajnagar Kukma Kutchh
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Publication Year: 2011
Total Pages: 381
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Rajchandra
File Size: 2 MB

Page 107

અબહુ સમઝ કઠિન યહ નરભવ , જિન વૃષ બિના ગમાયો; તે વિલર્ખ મનિ પાર ઉદધિમેં, ‘દૌલત’ કો પછતાયો. તોહિo
૩૨૨ (રાગ : મેઘમલ્હાર)
૩૧૯ (રાગ : સારંગ) જાઉં કહાં તજ શરન તિહારે !
ધ્રુવ ચૂક અનાદિ તની યા હમરી, માફ કરી કરુણા ગુન ધારે. જાઉંo ડૂબત હોં ભવસાગર મેં અબ, તુમ બિન કો મોહિ પાર નિકારે. જાઉં, તુમ સમ દેવ અવર નહિં કોઈ, તાતેં હમ યહ હાથ પસારે. જાઉંo મોસમ અધમ અનેક ઉબારે, બરનત હૈં ગુરુ શાસ્ત્ર અપારે. જાઉં દૌલત’ કો ભવપાર કરો અબ, આય હૈ શરણાગત થારે. જાઉં
દેખોજી ઈક પરમ ગુરુને કૈસા ધ્યાન લગાયા હૈ ? ધ્રુવ ઘરકે ભોગ રોગ સમ લાગે, બનકા બાસ સુહાયા હૈ; કામ ક્રોધ માયા મદ ત્યાગી, નગન જુ ભેષ બનાયા હૈ. ગુરૂને૦ બરસાકાલ બસત હૈ તરુતલ, સમતાભાવ દિખાયા હૈ; લિપર્ટી ડાંસ જહર વિષયાલે, ખેદ ન મનમેં વ્યાયા હૈ. ગુરૂને શીતકાલ તટનીતટ ઊપર, પરત તુષાર ન છાયા હૈ; કંપૈ દેહ ચર્લ ચૌબારી, જનજાતિ કહલાયા હૈ. ગુરૂને ગ્રીષમકાલ બર્સે પરબતપર, સૂરજ ઉપર આયા હૈ; ચલત પસેવ જરત અતિ કાયા, કર્મલંક બહાયા હૈ. ગુરૂને ઐસે ગુરુકે ચરન પૂજકર, મનવાંછિત ફ્લ પાયા હૈ; ‘દૌલત’ એસે જૈનજતિકો, બાર બાર સિર નાયા હૈ. ગુરૂનેo
૩૨૦ (રાગ : બાગેશ્રી) જિનચૈન સુનત, મારી ભૂલ ભગી; કર્મસ્વભાવ ભાવ ચેતનક, ભિન્ન પિછાનન સુમતિ જગી. ધ્રુવ જિન અનુભૂતિ સહજ જ્ઞાયક્તા, સો ચિર રૂપ તુષ મેલ પગી;
સ્યાદવાદ ધુનિ-નિર્મલ-જલસેં, વિમલ ભઈ સમભાવ લગી. જિન સંશયમોહભરમતા વિઘટી, પ્રગટી આતમસોંજ સગી; ‘દલ’ અપૂરબ મંગલ પાયો, શિવસુખ લેન હોંસ ઉમગી. જિનવ
૩૨૧ (રાગ : આશાવરી) તોહિ સમઝાયો સૌ સૌ બાર, જિયો તોહિ સમજાયો; દેખ સુગુરુકી પરહિત મેં રતિ, હિતઉપદેશ સુનાયો. ધ્રુવ વિષયભુજંગ સેય સુખ પાયો, પુનિ તિનસૌ લપટાયો;
સ્વપદવિસાર રચ્ય પરપદમેં, મદરત જ્ય' બોરાયો. તોહિ૦ તન ધન સ્વજન નહીં હૈં તેરે, નાહક નેહ લગાયો; ક્ય ન તજે ભ્રમ ? ચાખ સમામૃત, જો નિત સંતસુહાયો. તોહિo
ગુરુ દીવો ગુરુ દેવતા, ગુરુ વિણ ઘોર અંધાર
જે ગુરુ વાણી વેગળા, રડવડિયા સંસાર || ભજ રે મના
૧૯)
૩૨૩ (રાગ : ચંદ્રકાંત) ધન ધન સાધર્સીજન મિલન કી ઘરી, બરસત ભ્રમતાપ હરન જ્ઞાનધનઝરી. ધ્રુવ જાકે વિન પાયે ભવવિપતિ અતિ ભરી, નિજ પરહિત અહિત કી કછુ ન સુધિ પરી. ધનવ જાકે પરભાવ ચિત્ત સુથિરતા કરી , સંશય ભ્રમ મોહકી સુ વાસના ટરી. ધન મિથ્યાગુરુદેવસેવ ટેવ પરિહરી, વીતરાગદેવ સુગુરુસેવ ઉરધરી, ધન ચારોં અનુયોગ સહિતદેશ દિઠારી, શિવમમકે લાહ કી સુચાહ વિસ્તરી. ધન સમ્યક્ તરુ ધરનિ યેહ કરન કરિહરી, ભવજલકો તરનિ સમર-ભુંજગ વિષજરી. ધનવ પૂરવભવ યા પ્રસાદ રમનિ શિવ વરી, સેવો અબ ‘દૈલ’ યાહિ બાત યહ ખરી. ધન
આત્મભ્રાંતિ સમ રોગ નહી, સગુરુ વૈધ સુજાણ ગુરુ આજ્ઞા સમ પથ્ય નહી, ઔષધ વિચાર ધ્યાન || (૧૯૫
દૌલતરામજી