Page Text
________________
(૮૯)
મુલર આદિક પણ એ નિથ શબ્દ માટે ઉપર પ્રમાણે જ લખે છે. શ્રેષ્ઠ ધર્મના પુસ્તકમાં પણ જ્યાં “જૈ” શબ્દ લખવો હોય છે, ત્યાં “નિજ'' શબ્દ લખવામાં આવે છે.
હનુમાન નાટકના પુસ્તકમાં સેતુ (પાજ) બાંધતી વેળાએ હનુમાનજી જે ઈશ્વરની સ્તુતિ કરે છે, તેમાં પણ ઈશ્વરને બ્રા જૈન, અને શિવને નામથી સંબોધે છે. આથી રામચંદ્રજીના સમયમાં પણ જૈન ધર્મ વિદ્યમાન હતું, એમ સિદ્ધ થાય છે.
વળી મહાદેવે કે, જેમને વેદની પહેલાં થએલા માનવામાં આવે છે, તે પિતે જ્યારે પાર્વતીજીને પોતાનાં હજાર નામે ગણું બતાવે છે, ત્યારે તે પોતે
મૌનમારત નૈના”વિગેરે. આનો ભાવાર્થ એ છે કે, હે પાર્વતી ! હું જ માર્ગમાં તફર છું, અને જૈન છું. ઉપર લખેલે પાઠ શિવસહસ્ત્ર નામના પુસ્તકમાં છે.
મનુસ્મૃતિમાં જેનોને પહેલા તીર્થકર શ્રી ષભદેવ સ્વામિનું સં. પૂર્ણ રીતે વર્ણન કરવામાં આવેલું છે, અને તેમાં લખ્યું છે કે, કલાકૌશલ્યાદિક સૃષ્ટિનો સઘળે વ્યવહાર શ્રી ઋષભદેથીજ ચાલુ થએલે છે, જેથી સિદ્ધ થાય છે કે સૃષ્ટિની આદિમાં જેને જૈનો વર્તમાન વીશીની આદિ ગણે છે તેમાં ઋષભદેવજી પહેલા થયા. વળી પ્રભાસપુરાણમાં એ પાઠ છે કે, એક જેને સાધુને જોઈ પાર્વતી શિવજીને પૂછે છે કે, આ કોણ છે? ત્યારે શીવજી તેને ઉતર આપે છે કે, હે પાર્વતી ! તે દયા ધર્મ પાળનારા અનાદિ ધર્મના યોગીપર છે. વળી દરેક યુગે હુંજ તે જિનનો અવતાર લેઉ છું, અને હું તેજ છું. એ જ છે, અને હું પણ જૈન છું.
યજ્ઞમાં ઘી હોમવાની કડછીનું વેદમાં જે પ્રમાણ આપેલું છે, તે “જિનાંગુલનું પ્રમાણ છે.” એટલે તે કડછી ચોવીસ ગુલ લાંબી હોવી જોઈએ, એવું લખેલું છે. “જિન” એટલે ચોવીસ તીર્થંકરોની સંખ્યા વાચક શબ્દ છે. તે ઉપરથી, “ચોવીસ આંગુલી કડછી” એવો અર્થ થાય છે. -
દક્ષિણમાં કેટલાક બ્રાહ્મણે વેદની જે શ્રુતિઓ બોલે છે, તેમાની એક પણ શ્રુતિ હાલમાં પ્રસિદ્ધ થએલા વેદના પુસ્તકોમાં જોવામાં આવતી નથી, તે ઉપરથી ખુલ્લી રીતે જણાય છે કે, તે હાલમાં પ્રચલિત થએલા વેદમાં ફેરફાર થઈ ગયો છે, અથવા તો જે જાદા પુરાણું વેદે કહે છે, તે વેદની
૧૨.
Aho ! Shrutgyanam
| SR No. | 009123 |
| Book Title | Jain Dharm no Prachin Itihas Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Hiralal Hansraj |
| Publisher | Shravak Hiralal Hansraj |
| Publication Year | |
| Total Pages | 202 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 10 MB |