________________
(૮૧)
.
એના નખમાં ઝેર રાખ્યું હતું, તેથી તે એર તુરત તે આહારમાં દાખલ થયું. તે મુગ્ધમુન ઉપાશ્રયે આવ્યાબાદ હેમચંદ્રજીએ તે આહાર ખાધાથી તુરત તેમનું શરીર ધ્રુજવા લાગ્યું. તે જોઇ આચાર્ય મહારાજે તુરત તે મુનિને બેલાવી પૂછ્યું કે, આજે તમે આ લાડુ કાને ધરેથી લાવ્યા હતા? તે સાંબળી મુનિએ કહ્યું કે, એક શ્રાવકને ઘેરથી હું તે લાડુ વાહેારી લાગ્યે હતેા, પશુ માગમાં એક યેગીએ તેને સ્પર્શ કર્યા હતા. તે સાંભળી આચાર્ય મહારાજે વિચાર્યું કે, જે ભાવી બનવાનું હતું તે બન્યું છે, હવે તેનો ઉપાય કરવા નિરર્થક છે. ત્યારબાદ તુરત તેમણે પેાતાના શિષ્યોને ખેલાવી કહ્યું કે, હવે મારૂં મૃત્યુ ચેડી મુતમાં છે, માટે જ્યાં મારી ચિત્તા સળગાવે, તે જગાએ એક દૂધથી ભરેલું પાત્ર સ્થાપન કરજો, અને તેની અંદર મારાં મસ્તકમાં રહેલુ મણિ પડશે, તે મણુિને તમે સાચવીને રાખો, અને કોઇ પણ રીતે તે ગુ તે મેગીના હાથમાં જવા દેશે નહીં. એવી રીતે શિષ્યેાને શિખામણ દીધાબાદ અનશન કરી હુમચદ્રજી મહારાજ વર્ગે પધાયા. વિક્રમ સંવત ૧૧૪૫ માં કાર્તિક સુદિ પુતેમને દિવસે હેમચંદ્રજી મહારાજના જન્મ થયે હતા. ૧૧૫૬ માં તેમણે દીક્ષા લીધી હતી. ૧૧૬૨ માં તેમને આચાર્ય ૫દવી મળી હતી. અને ચેાર્યાસી વવાનું આયુષ્ય ભોગવી ૧૨૨૯ માં તે સ્વર્ગ પધાર્યા.
ત્યારબાદ કુમારપાળ રાજાએ ચંદન, અગર આદિકથી તેમના દેહને અગ્નિસંસ્કાર કર્યો, અને હંમેશાં તેમના ગુણી અને ઉપકારોને યાદ લાવી તે શાક પાળવા લાગ્યા. છેવટે કુમારપાળ રાજાનું પણ અજયપાળે આપેલા જેરથી વિક્રમ સવંત ૧૨૩૦ માં મૃત્યુ થયું. એવી રીતે કુમારપાળ રાજાએ ત્રીસ વર્ષ દશ વાસ અને ખાર દિવસે સુધિ રાજ્ય ભોગવ્યું
કુમારપાળ રાજાના મૃત્યુબાદ તેની ગાદીપર અજયપાળ એઢો. તે કુમારપાળને દૂધી હોવાથી કુમારપાળે બંધાવેલાં જિનમ ંદિરે ને તેડી પાડવા લાગ્યું. એવી રીતે તેને અનર્થ કરતા જોઇ તુરતજ તેને કાઇએ મારી નાંખ્યું (હેમચંદ્રજી મહારાજે રચેલા ગ્રંથે વિગેરેનું વિશેષ વૃત્તાંત આજ પુ. સ્તકના પેલા ભાગથી જાણી લેવું.)
૧૧
Aho! Shrutgyanam