________________
રાજ ! અહી હેમચંદ્રાચાર્યજી પધાર્યા છે, અને તેમણે આ વાત જણા વ્યાથી મેં તેમને ત્યાં જતા અટકાવ્યા છે. તે સાંભળી રાજાએ અત્યંત હર્પત થઈ આચાર્ય મહારાજને રાજસભામાં બોલાવ્યા. હેમચંદ્ર મહારાજ પણ તુરત ત્યાં ગયા, અને રાજાએ ઉભા થઈ તેમને વંદન કર્યું અને હાથ જોડી - ખોમાં અશ્રુઓ લાવી કુમારપાળે કહ્યું કે, હે ભગવન્! આપને મુખ દેખાડતાં પણ મને લજજા થાય છે, કેમકે, આજદસુધિ મેં આપને સંભાળ્યા નહીં; વળી આજે અમૃતથી પણ જે આપના ચરણ પખાળું તે પણ આ પના ઉપકારનો બદલે મારાથી વળી શકે તેમ નથી. હે પ્રભુ ! આપે પ્રથમ થીજ ભારાપર નિઃકારણ ઉપકાર કર્યા છે, અને આપનું તે કરજ હું કયારે
અદા કરીશ ? તે સાંભળી આચાર્ય મહારાજે કહ્યું કે, હે રાજન્ ! હવે તમે દિલગિર ન થાઓ? તમને ઉત્તમ પુરૂષ જાણીને જ મેં ઉપકાર કર્યો છે હવે અમારા ઉપકારના બદલામાં ફક્ત તમે જનધર્મને આરાધ ? એટલી જ અને મારી આશિષ છે. તે સાંભળી રાજાએ કહ્યું કે, હે ભગવન્આપની એ આશિષ તો મને જ હિતકારી છે એમ કહી રાજાએ ત્યાં જૈનધર્મ અંગીકાર કી.
ત્યારબાદ અનુક્રમે કુમારપાળે અઢાર દેશોને જીતી ત્યાં પિતાની આજ્ઞા વરતાવી. તેના રાજ્યમાં અગ્યાર હજાર હાથીઓ, અગ્યારશાખ ઘોડાઓ, તથા અઢાર લાખ પાયદળ હતું.
એક દહાડે કુમારપાળને પેલી જાનની વાત યાદ આવવાથી તે વૈર વાળવા માટે તેમણે લાડ જાતના સઘળા વણિકોને માર મારી નગરથી બહાર કહાડી મેલ્યા, અને ફક્ત દયા લાવી તેઓને જીવતા મેલ્યા તેના રાજ્યમાં સઘળી પ્રજા દયાધર્મ પાળવા લાગી.
એક દહાડો કેઈક માણસે આવી કુમારપાળને કહ્યું કે, પ્રભાસપાટણમાં સોમનાથ મહાદેવનું દેવળ પડી ગયું છે, માટે તે આપ સમરાવે? તે સાંભળી રાજાએ એવું નિયમ લીધું કે, જ્યાં સુધિ એ દેવળ હું સમરાવું નહી, યાં સુધિ મારે માંસભક્ષણ કરવું નહીં. છેવટે તે દેવળ સંપૂર્ણ થયા બાદ કુમારપાળ પાછું માંસભક્ષણ કરવા લાગ્યા. તે જોઈ એક દહાડો શ્રી હેમચંદ્રાચાર્યજીએ કુમારપાળને કહ્યું કે, હે રાજન્ ! તમોએ સોમનાથ મહાદેવના દે. વળને જીદ્ધાર તો કર્યો, પણ હવે આપણે ત્યાં જઈએ, અને ત્યાં સુધિ ત. મારે માંસભક્ષણનું નિયમ કરવું તે સાંભળી રાજાએ હર્ષિત થઈ ત્યાં જવા
Aho ! Shrutgyanam