________________
અભિનવ ઉપદેશ પ્રાસાદ-૪ વિવેકી પુત્રવધૂને થયું કે હું પણ જે ઉપવાસ કરું તે સસરાજી પર મારી પ્રતિષ્ઠા જમાવી શકું. તેણુએ પણ ઉપવાસ કર્યો.
શેઠ બીજે દિવસે કહ્યું આજ તે અમુક તીર્થકરનું કલ્યાણક છે માટે હવે આજ ઉપવાસ કરી આરાધના કરીશ. તું આજનો દિવસ ચલાવી લેજે, પછી કસોઈયાની તપાસ કરીશ.
વહુ મોભે જમાવવા બેલીઅરે આપ ન જમવાના હેત મારે પણ ભજન ત્યાગ બે ઉપવાસને લાભ થશે. - ત્રીજે દિવસે વળી ત્રીજું કારણ આગળ ધરી દઈ શેઠે ત્રીજો ઉપવાસ કર્યો. વહુ તે ઢીલી પડી ગયેલી. છતાં જેમ તેમ કરીને ઉપવાસ ખેંચે. ચામડાની કોથળીની આગે કાયાને એવી તે સળગાવી દીધી કે ધીરે ધીરે મનના સંક૯૫– વિકલ્પોને પણ બાળીને ખાખ કરવાનું શરુ કર્યું.
ચોથે દિવસે તે ચતુર્દશી હતી. આ ધર્મનિષ્ઠ શેઠ કંઈ પારણું કરે ખરા?
તમે પણ વેચીદશે પ્રતિકમણમાં સાંભળો છેને? પખિ લેખે એક ઉપવાસવગેરે
તીર્થંકર પરમાત્માની અજ્ઞાનુસાર અવશ્ય આટલે તપ તે કરવું જ જોઈએ. અન્યથા આજ્ઞા ભંગને દોષ લાગે. વળી છતીશક્તિએ પર્વતિથિએ ઉપવાસાદિક તપ કીધે નહીં. એ અતિચાર–દેષ પણ લાગે.
શેઠને જોઈને પૂત્રવધૂએ માંડમાંડ ઉપવાસ ખેંચે. પણ કાયાનું કૌવત તો સર્વથા હરાઈ ગયેલું હતું. સુતા સુતા જ જેમ તેમ દિવસ પુરો કર્યો.
રાત્રે વિવેક પ્રગટયે, અરે રે! મારા માટે સસરાજી એ ચાર–ચાર ઉપવાસ કર્યા પછી તે કાયાએ મનને પાછું ખેંચી લીધું. ભુખના ભડાકાએ મનની આગને ઠંડી કરી દીધી અને વિવેકે વાસ્તવિક પરિસ્થિતિનું ભાન કરાવી દીધું.
મનડું દુરાય તે વશ આપ્યું તેહવાત નહીં બેટી આનંદધન પ્રભુ માહ આણે એકહી વાત છે મોટી
કુંથુજિન મનડુ કીમ હી ન બાજે,
સી
,
