________________
૨૨.
અભિનવ ઉપદેશ પ્રાસાદ-૪ ચોવીસ જ હોય, વધારે હોય જ નહીં. સર્વક્ષેત્ર અને સર્વ કાળમાં કંઈ ૨૪ દેવો પહોંચી શકવાના નથી.
તેથી જગતના ઉદ્ધાર માટે કે જીવોને માર્ગે ચઢાવવા પ્રતિનિધિ તે જોઈશે. આ પ્રતિનિધિઓ તે જ આચાર્ય.
એવા આચાર્યપદની આજે નવપદજીમાં ત્રીજે પદે આરાધના કરવાની છે. આ આરાધનાના પ્રભાવે સુખ-સંપદા પામેલા શ્રીપાલ તથા મયણાને ગેખમાં બેઠેલા જોઈ પ્રજાપાલ રાજા વિચારે કે મારી પુત્રીએ આ કેવું અકાર્ય કર્યું? તેના મનમાં ઉદ્દભવેલા વિષાદને પુન્યપાલ રાજાએ સમગ્ર વૃતાંત જણાવી દૂર કર્યો.
મયણુ તથા શ્રીપાલે પણ પ્રજાપાલ રાજાને પ્રણામ કર્યા. પ્રજાપાલ રાજાએ પણ મયણાસુંદરીની ક્ષમા માંગી. ધર્મના મર્મને પામેલી મયણાએ ત્યારે પણ એ જ કહ્યું કે હે પિતાજી; જગતમાં કેણુ કેને સુખી કે દુ:ખી કરી શકે છે? સૌ પોત–પિતાના કર્મોનું ફળ જ ભગવે છે.
મયણાની ધર્મશ્રદ્ધા અને વાણીથી રાજા પ્રજાપાલે પણ જૈનધર્મ અંગીકાર કર્યો, પછી રાજા જમાઈશ્રીપાલ અને મયણા ત્રણે હાથી પર આરૂઢ થઈ સ્વગૃહે આવ્યા. જિનશાસનની પ્રભાવના થઈ પણ સારી શાસન પ્રભાવના થાય કયારે ?
–-વ્યવસ્થાપક સારા હોય તેજૈન શાસનમાં વ્યવસ્થાપક કે શાસન ના ધેરી કેને કહ્યાં?
– આચાર્યોનેપંચ આચાર જે સુધા પાળે મારગ ભાખે સાચે તે આચાર જ નમિયે નેહશું પ્રેમ કરીને ભારે
ભવિકા– આચાર્યની ઓળખ આપતા શ્રીમાન રતનશેખર સૂરિજી પણ કહી ગયા કે “જે પાંચ આચાર વડે પવિત્ર છે, નિર્મળ સિદ્ધાંતની દેશના આપવામાં ઉદ્યમી છે. પર ઉપકારમાં અદ્વિતીયપણે તત્પર છે એવા આચાર્યનું ધ્યાન ધરવું જોઈએ.
