________________
१७० આપણી વાડીમાં કોહળીઓ અને કેળો કુહાડીથી કાપી નથી.
१६९ नारीआ रक्खिआउ, तेसु राईसु, सुरायेसु, महारायाणेसु य अम्हाणं बहवीआ पीई जाआ.
છે ! હાય ! જય-પથી ! રે સંતવાર ! મને माआए, माअराइभत्तीए आसत्ताअ मम पिउणो माऊआ. मम माइ-माईए य लच्छि धेणूओ य देहि.
जइ सुवुट्टि होज्ज, सुआलो होएज्जा. जइ तु हसन्ती, ता हं पि हसमाणो.
सो दक्खिणआए पारक्वेरं मिव अत्तणो सरीरं धारेइ. अज्जे ! चीरं जीव, सोहणाणि भोयणाणि दत्तिआ होहि.
પોલી (સોપારી) હરડે અને હલદરની પોટલીઓ આ દાસીએ હથોડીવતી બારી તોડીને ઝાડની ડાળી પરથી રાજાના પિતાના ભાઈની વાવમાં જમાઈને માટે છૂપાવી છે.
જો વૈદ્ય ન આવ્યા હોત, તો મારા સાસુજી, જીવત નહીં.
ગુજરાતી વાક્યો.
મણિ, મુક્તિ, યુવતિ અને સિદ્ધિ કુમારીમાં જે શક્તિ છે, તે મિત્રશ્રી, ધનલક્ષ્મી, ભાનુમતી અને દિયરની વહૂમાં નથી.
દાસીએ થાળીમાંથી દાળ અને ગાગરમાંથી બકરીનું દૂધ ચૌદસને દિવસે ચૂલામાં નાંખ્યું હોત, તો યુવાનનો ક્રોધ વધત.
D:\mishra sadhu\prakrta.pm5/3rd proof