Agam Satik Part 16 Vipak Aadi Sutro Gujarati Anuwad

SR No.: 009007
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Deepratnasagar
Total Pages: 96
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_vipakshrut
File Size: 1 MB

Page 100

સૂઝ-૫૦ 185 પણ પકરજમાં કે જલરમાં ઉપલિપ્ત થતાં નથી. એ પ્રમાણે ઢાતિજ્ઞ બાળક કામમાં જન્મ્યો, ભોગમાં વૃદ્ધિ પામ્યો પણ કામરજ કે ભોગરજમાં લીપ્ત થશે નહીં, મિત્ર-જ્ઞાતિ-નિજક-સ્વજન-સંબંધિ-પરિજનમાં લિપ્ત થશે નહીં. તે તથારૂપ સ્થવિરો પાસે કેવલ બોધિ પામશે, કેવલભોધિ પામીને, ઘરથી નીકળી અણગારિક પ્રવયા લેશે. તે ઇચસિમિત ચાવતું ગુપ્ત બહાચારી અણગાર થશે. તે ભગવંતને આવા વિહારથી વિચરતા અનંત, અનુત્તર, નિવ્યઘિાત, નિરાવરણ, કૂન, પરિપૂર્ણ કેવળ વર જ્ઞાનદર્શન સમુત્પન્ન થશે. ત્યારે તે & પ્રતિજ્ઞા કેવલી ઘણાં વર્ષો કેવલિપયરને પાળશે. કેવલિષયયિને પાળીને, માસિકી સંલેખનાથી આત્માને આરાધીને, સાઈઠ ભકતોને અનારાન વડે છેદીને, જે હેતુથી નગનભાવ અને મુંsભાવને કરેલ, અસ્નાન-આદતવન-કેશલોચબ્રહ્મચર્ય વાસ-આછક-અનોપાહનક-ભૂમિશટ્યા-ફલકશચ્ચા-કાઇ શા-ધાગૃહ પ્રવેશ-પાત કે પ્રાપ્ત આહારમાં-બીજા દ્વારા હીલના, ખ્રિસના, નિંદણા, ગહણા, તાલના, તર્જના, પરિભવના, પ્રવ્યથના-ઉચ્ચાવચ્ચ, ગ્રામકંટક, બાવીશ પરીષહ ઉપસર્ગોને સહન કરે છે, તે અને આરાધીને છેલ્લા શ્વાસોચ્છવાસે સિદ્ધ થશે, બુદ્ધ થશે, મુકત થશે, પરિનિવૃત્ત થશે, સર્વ દુઃખોનો અંત કરશે. * વિવેચન-૫o : [ના આદિ વ્યકત છે, વિશેષ આ - પ્રકૃતિબદ્ધતા અહીં ચાવતુ કરણથી “પ્રકૃતિ ઉપશાંતતા, પ્રકૃતિ તનુ ક્રોધ-માન-માયા લોભ, મૃદુ માઈનસંપન્નતા, આલીનતા, ભદ્રતા'' લેવું. અવિક્ષિપ્તન-અવિશ્રાંતથીપગિઝિય-પ્રગૃહ્ય. પરિણામ-જીવપરિણતિ, અધ્ય વસાન-મનોવિશેષ, લેસા-તેજોલેશ્યાદિ, તદાવરણિજ્જ-વીયન્તર, વૈકિપલબ્ધિ પ્રાપ્તિ નિમિત્ત અવધિજ્ઞાનાવરણ. ઈહા-શું તે આમ હશે કે તેમ, એવી સદલિોચનાભિમુખ મતિની ચેષ્ટા. મૂહ-આ આમ જ છે, એવો નિશ્ચય, માર્ગણાઅન્વય ધર્મ આલોચન - X - X * પ્રાયઃ સ્થાણુધમાં જ ઘટે છે. ગવેષણા-વ્યતિરેક ધર્મ આલોચન જેમકે - સ્થાણું જ છે, આ શિરઃકંડ્રયનાદિ પ્રાયઃ પુરુષ ધમાં નથી. વીરિયલદ્ધિએ - વીર્યલબ્ધિ વડે, ઉgિયલદ્ધીએ-વૈક્રિય લબ્ધિ વડે. ઓહિસાણલદ્ધિ-અવધિજ્ઞાનલબ્ધિ સમુત્પ-વીર્યલબ્ધિ આદિ ગણ ઉત્પન્ન થયા. - X -x-x- સ્થાનાંગાદિ પુસ્તકમાં ' મમ:' એમ દશવિલ છે. ‘મહાયનીવા નીવ’ અહીં ચાવતુ શબ્દથી આમ જાણવું - પુન્ય, પાપને ઉપલબ્ધ. આશ્રવ-સંવર-નિર્જર-ક્રિયાઅધિકરણ-બંધ-મોક્ષ તત્વમાં કુશળ. અહીં આશ્રવ - પ્રાણાતિપાતાદિ, સંવર - પ્રાણાતિપાતવિરમણાદિ, નિર્ની - કર્મનું દેશથી પણ, શિયા - કાયિકી આદિ, મધજરy - ખડગાદિ નિતિન સંયોજનાદિ. વધમોક્ષ * કર્મ વિષયમાં. આની વડે જ્ઞાનસંપન્નતા કહી. ઉમા - અવિધમાન સાહાટ્ય કુતીર્થિકથી પ્રેરિત થઈ સમ્યકત્વ અવિચલન પ્રતિ બીજાની સહાયની અપેક્ષા કરતા નથી. તેથી જ કહે છે - સેવાસુરના મુવUTHવન ઈત્યાદિ. તેમાં સેવા - વૈમાનિકો, મયુર ના - સુરકુમાર, નાગકુમાર 186 ઉવવાઈ ઉપાંગસૂત્ર-સટીક અનુવાદ ભવનપતિ વિશેષ. સુવણ-જ્યોતિક, ક્યાંક “ગરૂડ’ એ પાઠ નથી. તેથી સુવણસુવર્ણકુમાર-ભવનપતિ વિશેષ. યક્ષ-રાક્ષસ-કિન્નર-કંપુરષ એ વ્યંતરના ભેદ છે. ગરુડ-ગરુડ ચિલવાળા સુવર્ણકુમાર, ગંધર્વ અને મહોરણ, વ્યંતરો છે. આ નિર્ણન્ય પ્રવચનમાં નિસ્સકિય-સંદેહ રહિત, નિર્દેખિય-બીજા દર્શનના પક્ષપાતથી મુક્ત. નિ_િઇગિચ્છ-કૂળ પ્રતિ શંકારહિત લદ્ધૐ-અર્થ શ્રવણથી લબ્ધાર્થ. ગહિય-અવધારણથી ગૃહિતાર્થ. પુચિ -સંશય થતાં પૃષ્ટા. અહિંગય-અધિગત અર્થ કે અભિગત અર્થવાળા, અર્થના અવબોધથી. વિણિચ્છિય-ૌદંપર્યાયનાઉપલંભથી વિનિશ્ચિતાર્થ. તેથી જ ઈ - અસ્થિઓ, fÉન - તેની મધ્યે રહેલ ધાતુ વિશેષ, અસ્થિમિજાથી પ્રેમાનુરાગ-સર્વજ્ઞના પ્રવચન પ્રીતિલક્ષણથી કુંટુંભાદિ રોગ વડે રંગાયેલ માફક ક્ત. કયા ઉલ્લેખથી આમ કહે છે - મયાડસ હ ઈત્યાદિ. મયમ - આ, આઉસો-આયુષ્યમાન, પુત્રાદિને આમંત્રણ, ક્યાંક તો ઉનાથે' પાઠ છે. શેષ - ધન, ધાન્ય, પુત્ર, કલબ, મિત્ર, રાજ્ય, કુપવચનાદિ. ઉસિયફલિહા * ઉન્નત સ્ફટિક યિત જેવું છે તે. મૌનીન્દ્ર પ્રવચનથી પામેલ પરિપુષ્ટ મનવાળા. આ વૃદ્ધ વ્યાખ્યા છે. બીજા કહે છે - ત - અર્ગલાના સ્થાનથી ઉપનીય-ઉર્વીકૃત, તીર્થો નહીં. કબાટના પાછળના ભાગથી દૂર કરાયેલ - એવો અર્થ છે. અથવા ઉનૃત-અપગત, પરિધ-અર્ગલા જેના ગૃહદ્વારે તે ઉસ્કૃિત પરિધ કે ઉત્કૃતપરિધ અર્થાત્ ઔદાર્ય અતિશયથી અતિશય દાન-દાયિત્વથી ભિક્ષપ્રવેશને માટે જેના ગૃહદ્વાર ખુલ્લા રહે છે તે. આ બધું બડને સંભવતુ નથી. કેમકે સ્વયં જ તે ભિક્ષુક છે. તેથી જ પુસ્તકમાં લિખિત-ઊસિયફલિહ ઈત્યાદિ ત્રણ વિશેષણ કહેતા નથી. અપાવૃત દ્વાર - બારણા આદિ વડે બંધન કરાયેલ ગૃહદ્વાર. સદ્દર્શનના લાભથી કોઈ પાખંડીથી ડરતા નથી. શોભન માર્ગના પરિગ્રહથી ઉઘાડા શિરે રહે છે એમ વૃદ્ધ વ્યાખ્યા છે. કોઈ કહે છે ભિક્ષક પ્રવેશાર્થે ઔદાર્યથી ગૃહદ્વાર બંધ કર્યા નથી. આ બડને ઘટતું નથી. વિયત્ત લોકોને પ્રીતિકર હોવાથી અંતઃપુર કે ગૃહના દ્વારમાં જેનો પ્રવેશ છે તે. અર્થાત્ અતિ ધાર્મિકપણાથી જે સર્વત્ર આશંકા હિત છે. છે. બીજા કહે છે - વિયત્તોર - અંતઃપુર ગૃહદ્વારથી પીતિકર થતાં નથી, અપહાર પ્રવેશ રહિત અર્થાતુ શિષ્ટજનનો પ્રવેશ જેને છે, તે. આ વિશેષણ ઈશ્ચલતા રહિતાને પ્રતિપાદન કરે છે, આ પણ અંબડને ઘટતું નથી. કેમકે તેને અંતઃપુરનો જ ભાવ છે. ક્યાંક આ પાઠ આ પ્રમાણે દેખાય છે - વિવેત્ત - પ્રીતિકારિણી જ, ગૃહ કે અંતઃપુરમાં પ્રવેશવાનો આચાર છે જેનો તે તથા ત્યજેલ છે ગૃહમાં કે અંતઃપુરમાં અકસ્માત પ્રવેશ. વડz આઠમ, ચૌદશ, અમાસ, પૂર્ણિમામાં. અહીં ઉદ્દિષ્ટ-અમાસ. પ્રતિષ્ણ પૌષધનું અનુપાલન કરતા અર્થાત્ આહાર પૌષધ આદિ ભેદથી ચારે પ્રકારનો પૌષધ કરતા. શ્રમણ નિર્ગસ્થને પ્રાસુક, એષણીય અશન-પાનખાદિમ-વાદિમ વડે તથા વા-પાત્ર-કંબલ-પાદપીંછન વડે. અહીં પડિગ્રહ એટલે પત્ર, પાયપુછણ-પાદપ્રોફાણ, જોહરણ. 3H - એક દ્રવ્યને આશ્રીને, “વ - દ્રવ્ય સમુદાયરૂપ અથવા ઔષધ