________________
૩૩૩
યાવત્ છેલ્લા અંતર્મુહૂતે પણ પરભવનું આયુષ્ય બાંધે એમ કહે છે.
આયુષ્યના અબાધાકાલ અને અંતસમયે ગતિ. જઈને ભાગે બધા, આઉસ્સ ભવે અમાહ કાલે સા, અંતે ઉત્તુઞઇઈંગ,સમય વ± ચ પાંચ સમય તા.૩૦૩ જઇએ-જેટલામે.
અંતે-મરણુ વખતે.
ભાગે-ભાગે. મયા—મધ.
ઉજ્જુગઈ ઋજ્જુગતિ. ઇંગ સમય–એક સમય.
આઉસ્સ-આયુષ્યના. ભવે--હાય.
અબાહકાલો-અબાધાકાળ,
સા-તે.
વર્ક-વક્રગતિ.
ચર્ચા પચ–ચાર કે પાંચ. સમયતા-સમય સુધીની.
શબ્દા —જેટલામે ભાગે આયુષ્યના અંધ હાય (તે ખંધથી ઉદયની વચમાં જે કાળ) તે અખાધાકાળ. મરણ વખતે ( મરણના છેલ્લા સમયે) રૂજીગતિ એક સમય સુધીની હાય છે અને વક્રગતિ ચાર અથવા પાંચ સમય સુધીની હાય છે.
વિવેચન—જેટલામે ભાગે એટલે છમાસ ખાકી રહે છતે અથવા ત્રીજે, નવમે અને સત્યાવીશમે ભાગે અથવા અંતર્મુહૂત બાકી રહે છતે પરભવના આયુષ્યના ખંધ થાય; ત્યાંથી આરભીને જ્યાં સુધી પરભવનું આયુષ્ય ઉદયમાં ન આવે, ત્યાં સુધીના કાળ તે અમાધાકાળ, અંત સમય એટલે
