________________
૨૧૪ સત્તસુ-સાતે નરક પૃથ્વીમાં. પણ ખિત્તજ વિયણ-ક્ષેત્રવેદના. પંચસુ-પાંચ નરક પૃથ્વીને અન્નન્ન કયાવિ-અન્ય વિષે. કૃત પણ.
તિસુ-ત્રણ નરક પૃથ્વીને વિષે. પહરણેહિ-પ્રહરણ, શસ્ત્ર. ! પરમાહસ્મિય-પરમાધામી વિણ-વિના.
વડે. પહરણ ક્યાવિ-પ્રહરણ કૃત કયાવ-કરાએલ પણ.
શબ્દાર્થ–સાતે નરક પૃથ્વીમાં ક્ષેત્ર વેદના અને પ્રહરણ વિના અ ન્યકૃત (પરપર છ વડે કરાયેલ) વેદના પણ હોય છે, પાંચ નરક પૃથ્વીને વિષે પ્રહરણ કૃત વેદના પણ હોય છે, અને ત્રણ નરક પૃથ્વીને વિષે પરમા ધામી વડે કરાયેલ વેદના પણ હોય છે.
વિવેચન–છઠ્ઠી અને સાતમી નરકમાં નારકી જ વૈકિય રૂપે વિકુવીને એક બીજાનાં શરીરમાં પ્રવેશ કરીને વેદના ઉદીરે છે. નારકી જ આલા ખલા જેવા આકાર) માં ઉત્પન્ન થાય છે. તે તેમની નિ જાણવી. ત્યાં ઉત્પન્ન થયા પછી અતર્મુહૂત આલો નાનો અને શરીર મોટું થવાથી સમાય નહિ. તેથી નીચે પડે, કે તરતજ પરમાધામી ત્યાં આવીને પૂર્વકૃત કર્મને અનુસરે દુઃખ આપે. જેમકે –મધ પીનારને ઉનું સીસું પાય, પરસ્ત્રી લંપટીને અગ્નિમય લેઢાની પુતળીનું અલિંગન કરાવે, ફૂટ શીમલાના વૃક્ષ ઉપર બેસાડે. લેઢાના ઘણે કરી ઘાત કરે, વાંસલાથી છેદે ઘા ઉપર ખાર નાખે, ઉના તેલમાં નાખે, ભાલાથી શરીર પરે, ભઠ્ઠીમાં
