________________
ભાષ્યત્રયમ્
पासत्थो ओसन्नो कुसील संसत्तओ अहा-च्छंदो। दुग दुग ति दुणेग विहा अर्वदणिज्जा जिण मयंमि ॥१२॥
૧ ૧
८
૧ ૨
૧૧
आयारिय उवज्झाए पवत्ति थेरै तहेव रायणिए । किइ-कम्म-निज्जरष्टा कायव्वमिमेसि पंचण्हं ॥१३॥ माय-पिय-जिट्ठ-भाया ओमावि तहेव सव-रावणिए। किइ कम्मन कारिज्जा चउसमणाई कुणंति पुणो॥१४॥ विक्खित्त पराहुत्ते अ पमत्ते मा कयाइ वंदिज्जा । आहारं नीहारं कुणमाणे काउ-कामे य ॥१५॥ पसंत आसण-त्थे अ उवसंते उवहिए। अणुन्नवित्तु मेहावी किइ-कम्मं पउंजइ ॥१६॥
उ
पडिकमणे सज्झाए काउस्सग्गा-ऽवराह-पाहुणए। आलोयण-संवरणे उत्तमऽढे य वंदणयं ॥१७॥