________________
નિંદા કરવાથી જો પુષ્કળ પાપો બંધાશે તો દુ:ખી થતાં શી રીતે અટકી શકાશે ? કેમ કે પુણ્યથી સુખ મળે છે ને પાપોથી દુ:ખ મળે છે તે સનાતન નિયમ છે.
નિંદા કરવાથી દોષદૃષ્ટિ પેદા થાય છે. બીજાના દોષો જોયા કરવાનું મન થાય છે. પરિણામે તે દોષો આપણામાં મોડા-વહેલા આવ્યા વિના રહેતા નથી.
આપણે દસ વ્યક્તિના એકેક દોષને જોઈને નિંદા કરીએ તો તે દરેકમાં તો એકેક દોષ જ રહ્યો પણ આપણામાં તો દસ દોષો આવીને રહ્યા. હવે વધારે ખરાબ કોણ ? જેના આપણે દોષો જોયા તે વ્યક્તિઓ કે તેના દોષોને જોઈને દસ દોષોવાળા થયેલા આપણે જો નિંદા કરવી જ હોય તો આપણી પોતાની નિંદા ફરવી. પણ બીજાની નિંદા ન કરવી. નિંદા કરવાથી નરક વગેરે ગતિમાં અવતારો મળે છે.
સાધુ-સાધ્વીની નિંદા તો સ્વપ્રમાં ય ન ક૨વી. તેમની નિંદા કરવાથી જે કાળું પાપ બંધાય છે, તેમાંથી છૂટવું ખૂબ જ મુશ્કેલ બને છે.
પ્રભુવી૨ની સામે તેજોલેશ્યા ફેંકનાર ગોશાલક ભવિષ્યમાં જ્યારે કેવળજ્ઞાન પામશે, ત્યારે કેવળજ્ઞાની તે મુનિવર પોતાની પ્રથમ દેશનામાં ફ૨માવવાના છે કે કદીપણ કોઈએ ગુરુભગવંતની નિંદા કરવી નહિ. મેં પૂર્વે મારા ગુરુ પ્રભુવીરની નિંદા કરી તો મારે અનંતા ભવો સંસારમાં ભટકવું પડયું છે... વગેરે...
માટે ક્યાંરેય કોઈપણ સાધુ કે સાધ્વીજીની નિંદા ન થઈ જાય તેની સતત કાળજી રાખવા જેવી છે.
(૧૭) માયા-મૃષાવાદઃ મૃખાવાદ
= માયા પૂર્વકનું જૂઠ બોલવું તે.
=
અસત્ય કથન, માયા-મૃષાવાદ
માયા પોતે જેમ ભયંકર છે તેમ જૂઠ બોલવું તેય પાપસ્થાનક છે. પણ જ્યારે આ બે પાપસ્થાનકો ભેગા થાય છે. ત્યારે તેમની તાકાત ઘણી વધી જાય છે.
માયા પૂર્વક બોલાતું જૂઠ આત્મા ઉપર પાપકર્મોનો પુષ્કળ બોજ વધારે છે, જીવનને પાયમાલ કરે છે. આલોક-પરલોક ઉભયને બરબાદ કરે છે. માટે તેનાથી દૂર રહેવામાં જ સાર છે.
(૧૮) મિથ્યાત્વશલ્ય
સારેય પાપોનો બાપ જો કોઈ હોય તો આ અઢારમું પાપ છે. જો આ મિથ્યાત્વ નામનું અઢારમું પાપ ન હોય તો બાકીના સત્તરેય પાપો ભેગા
૧૬ ૪
