________________
(૧૦) હું સારો, સ્વસ્થ અને સમજું બનું
ભયવ : તેર માગણીઓ કરતાં પહેલાં ‘હે ભગવંત !' કહીને આ પદ દ્વારા સંબોધન કરવામાં આવેલ છે.
જયવીયરાય અને જગગુરુ પદ દ્વારા પરમાત્માનો જયજયકાર વ્યક્ત કર્યા બાદ હવે પ્રાર્થનાઓ શરૂ કરવા માટે પરમાત્માને પોતાની સન્મુખ કરવા આ પદ છે. આ પદ બોલતાં જ આખા શરી૨માં ઝણઝણાટી પેદા થાય. સાડા ત્રણ કરોડ રૂંવાડાં ખડાં થઈ જાય. કોઈ યાચક કોઈ શ્રીમંત પાસે માંગણી કરતો હોય ત્યારે તેના હાવભાવ કેવાં થાય ? તેના કરતાં ય વધારે અહોભાવ, આરઝૂ અને કાકલૂદીભર્યા સ્વરે, હાવભાવપૂર્વક આ પદ બોલવાનું છે.
(૧) ભવ નિર્વ્યુઓ :
હે પ્રભો ! મારામાં વાનરવેડા પેદા કરાવનાર છે સંસાર પ્રત્યેની કારમી આસક્તિ ! સંસારના કયા પદાર્થો એવા છે કે જેમાં હું આસક્ત ન હોઉં ? તે સવાલ છે. મારી આ ભોગસુખો પ્રત્યેની કાતિલ આસક્તિએ મને નથી સુખી બનાવ્યો કે નથી સારો રહેવા દીધો ! આસક્તિએ મને ઇન્શાન તો રહેવા નથી દીધો, પણ ઘણીવાર હેવાન અને શેતાન બનાવ્યો છે. બાઈબલના શેતાનને ય શરમાવે તેવું મારું જીવન આ આસક્તિએ કર્યું છે.
આ આસક્તિને વશ થઈને હું ભોગસુખોમાં બેફામ બન્યો છું. પ્રભો ! શું વાત કરું ? મને ક્યાંય સંતોષ નથી. હું ક્યાંય અટકતો નથી. દરેક પદાર્થમાં મારી અતૃપ્તિ વધતી જ જાય છે. મારી ઈચ્છાઓનો કોઈ અંત નથી.
હજારો રૂપિયા થયા પછી લાખોની, લાખો થયા પછી કરોડોની અપેક્ષા ઉભી થાય છે. ક્યાંય હું ધરાતો નથી. મેં પૈસાની બાબતમાં ક્યાંય ડેડલાઈન મૂકી જ નથી. પરિગ્રહ પરિમાણવ્રત લેવાની વાત વિચારતાં ય મને કંપારી આવે છે !
સમાજના ભયે, આબરૂના ડરે ધરમાં એક પત્ની છે તે વાત જુદી. ... પણ મારા નાથ ! શું આગળ કહું ? મારા મનની હાલત તો સાવ ન્યારી છે. ટી. વી. ના પડદે જેટલી વિજાતીય વ્યક્તિઓને જોઉં છું, રસ્તામાં પસાર થતી જે જે વિજાતીય વ્યક્તિ નજરમાં આવે છે, તે દરેકની બાબતમાં મારા મનમાં ક્યાં સુધીના કેવા વિચારો આવે છે ? તે હે નાથ ! તારાથી ક્યાં અજાણ્યા છે ? મને તો બોલતાં ય શરમ આવે છે !
૫૮ સૂત્રોનારહસ્યોભાગ-૨ વી
