________________
વળી તેની આ કામવાસના ઘણા લાંબા સમય સુધી તેને બેચેન કરતી રહે છે.
આ વેદમોહનીયકર્મનો સંપૂર્ણ નાશ તો નવમા ગુણસ્થાનકે થાય છે. તે પૂર્વની અવસ્થાવાળા તમામ સંસારી જીવોને આ ત્રણમાંથી કોઈને કોઈ વેદમોહનીય કર્મનો ઉદય હોય જ છે. આ કાળમાં, આપણા ભરતક્ષેત્રમાં કોઈ પણ આત્મા સાતમા ગુણસ્થાનકથી આગળ વિકાસ સાધી શકતો નથી. તેથી દરેક જીવને ઓછા - વત્તા અંશમાં કામવાસના હોય છે.
પરંતુ કેટલાક આત્માઓ આ કામવાસનાને આધીન બની જઈને પીડાય છે, જ્યારે કેટલાક આત્માઓ આ કામવાસના પર વિજય મેળવવા સતત જાગ્રત રહે છે. તપ, ત્યાગ, ધ્યાન, જાપ, જ્ઞાન વગેરે પુરુષાર્થ દ્વારા મનની વૃત્તિઓનું ઉદ્ઘકરણ કરે છે. પરિણામે નિર્વિકારી અવસ્થા પ્રાપ્ત કરવાની વિશિષ્ટ ભૂમિકા પેદા કરી શકે છે. આવો પુરુષાર્થ તો માનવગતિમાં જ થઈ શકે. માટે આપણને જયારે આ માનવભવ મહાપુણ્યોદયે મળ્યો છે, ત્યારે આપણે એવો વિલાસ પેદા કરવો જોઈએ કે જેથી અનાદિકાળથી સતાવતી આ કામવાસના ઉપર આપણે વિજય મેળવી શકીએ.
કામવાસનાનું સેવન કરવાથી નવું વેદમોહનીયકર્મ બંધાય છે. તે ન બાંધવા પણ કામવાસનાનો ત્યાગ કરી દેવો જોઈએ.
જે પુરુષ (સ્ત્રી) પોતાની પત્ની(પતિ)માં સંતુષ્ટ રહે છે, પરસ્ત્રી(પુરુષ)નો ત્યાગ કરે છે, તે પુરુષવેદ બાંધે છે. જે સ્ત્રી – પુરુષોના કષાયો મંદ હોય, જેઓ વક્રસ્વભાવના નહિ પણ સરળ સ્વભાવના હોય, ગુણવાન હોય તેઓ પુરુષવેદ મોહનીયકર્મ બાંધે છે. તેના ઉદયે આ સંસારમાં સ્ત્રીની અપેક્ષાએ જેનું વધારે મહત્ત્વ છે તે પુરુષનું શરીર મળે છે.
જેઓ અસત્ય બોલે છે, માયાવી હોય છે, સતત વિષાદમાં રહ્યા કરે છે, કામવાસનામાં ખૂબ આસક્ત બને છે, બીજાના સુખની ઈર્ષ્યા કરે છે, તેઓ સામાન્યતઃ સ્ત્રીવેદ મોહનીયકર્મ બાંધે છે.
પરંતુ જેઓ સાધ્વીજી કે સતી સ્ત્રીના શીલનો ભંગ કરે છે, તીવ્ર કામવાસના સેવે છે, સતત કામવિકારોમાં રચ્યા પચ્યા રહે છે. સ્ત્રી અને પુરુષ, બંનેના સહવાસની ઈચ્છા રાખ્યા કરે છે, તીવ્ર રાગ-દ્વેષ કર્યા કરે છે. તેઓ પ્રાયઃ નપુંસકવેદમોહનીય કર્મ બાંધે છે.
આ વેદમોહનીય કર્મના ફંદામાંથી બચવા બ્રહ્મચર્યવ્રત સ્વીકારી લેવું જોઈએ. જેઓ સુંદર બ્રહ્મચર્ય પાળી ગયા છે, તેવા સ્થૂલભદ્રજી, બપ્પભટ્ટસૂરિજી, વિજય શેઠવિજ્યા શેઠાણી વગેરેના જીવનચરિત્રો વારંવાર વાંચવા જોઈએ. તેમનું ધ્યાન ધરવું જોઈએ. તેમની પાસેથી નૈષ્ઠિક બ્રહ્મચર્ય પાળવાનું બળ પ્રાપ્ત કરવું જોઈએ. વળી કામવાસનાના નિમિત્તોથી દૂર રહેવું જોઈએ. સિનેમા, ટી. વી., કેબલ
૭૭ કર્મનું કમ્યુટર ભાગ-૨ )