________________
આપવું, વંદનાદિ ન કરવા વગેરે પણ સુગુરુની આશાતના છે. તેમ કરવાથી મિથ્યાત્વ મોહનીય કર્મ બંધાય છે, તે ન ભૂલવું.
વર્તમાન કાળમાં જ્યારે કેવળજ્ઞાની ભગવંતોનો વિરહ છે, ત્યારે હું કહું તે જ સાચું, મારા કરતાં વિપરીત જે કહે તે ખોટું, તેવું શી રીતે કહી શકાય? સાચા-ખોટાનો નિર્ણય કરનારનો જ્યારે અભાવ છે, ત્યારે પોતાની માન્યતા કરતાં વિપરીત માનનારને ખોટાં માની લેવા, મિથ્યાત્વી માની લેવા, તે શું યોગ્ય ગણાય ખરા? પોતે જેને ખોટા માને છે, તે કેવલીની દ્રષ્ટિએ સાચાં હશે તો પોતાનો અનંત સંસાર નહિ વધે? બીજાને આ રીતે આડેધડ મિથ્યાત્વી કહેનારા પોતે જ શું મિથ્યાત્વ મોહનીય નહિ બાંધતા હોય?
હકીકતમાં તો અશઠ, પાપભીરુ, સંવિજ્ઞ તે તે સાધુભગવંતો પ્રત્યે જરા ય અરુચિ ન થઈ જાય તેની કાળજી રાખવી જોઈએ. સ્વપ્નમાં ય સાધુ ભગવંતની નિંદા ન થઈ જાયતેની જાગૃતિ રાખવી. સાધુ ભગવંત પ્રત્યે ગૃહસ્થોને દ્વેષી બનાવનાર વ્યક્તિ પોતાના આત્માનું કલ્યાણ કરી શકે, તે સંભવિત જણાતું નથી. આવું પાપી કાર્ય સ્વપ્નામાં પણ ન થઈ જાય તેનું ધ્યાન રાખવું. નહિતો જાતે મિથ્યાત્વી બનીને બીજા અનેકને મિથ્યાત્વી બનાવવાનું ઘોર પાતક લાગ્યા વિના નહિ રહે.
ઉન્માર્ગ દેશના આપવાથી પણ મિથ્યાત્વ મોહનીય કર્મ બંધાય છે. પરમાત્માના વચનાનુસાર જ દેશના આપવી જોઈએ. તે માટે ઊંડો શાસ્ત્રાભ્યાસ કરવો જોઈએ. ઉત્સર્ગ અપવાદ, નિશ્ચય-વ્યવહાર, જ્ઞાનનય - ક્રિયાનય, સપના, સપ્તભંગી વગેરેનું તલસ્પર્શી જ્ઞાન મેળવવું જોઈએ. જીવનમાં પણ આચાર માર્ગને દ્રઢ બનાવવો જોઈએ. જેથી પોતાનું જીવન સન્માર્ગી બનશે, બીજાઓને પણ સન્માર્ગી બનાવાશે. આપણે જાણીએ છીએ ને કે પેલા મરિચીએ “કપિલા ! ઈહયપિ, ઈત્યં પિ'રૂપ ઉન્માર્ગદેશના આપી તો સમક્તિ હારી ગયા, મિથ્યાત્વી બન્યા, મિથ્યાત્વમોહનીય કર્મ બાંધ્યું, પોતાનો સંસાર વધારી દીધો, અરે ! સ્વયં મિથ્થામાર્ગના પ્રવર્તક બન્યા. તેથી ઉન્માર્ગ દેશના ન થઈ જાય તેની કાળજી રાખવી.
અસમીક્ષતકારિતા પણ મિથ્યાત્વ મોહનીય કર્મ બંધાવે છે. અસમીક્ષિતકારિતા એટલે વિચાર્યા વિના કામ કરવું તે. પોતે શું વિચારે છે, શું બોલે છે? શું કરે છે? તેનું ભાન પોતાને ન હોય તો કેમ ચાલે?
ઉપરોક્ત રીતે મિથ્યાત્વ મોહનીય કર્મ બંધાય છે, તે જાણ્યા પછી, જીવનને એવી રીતે જીવવાનો પ્રયત્ન કરવો જોઈએ કે ક્યારેય આ મિથ્યાત્વ મોહનીય કર્મ બંધાય નહિ.
ઝાઝા ૫૦ #ઝાક કર્મનું કમ્યુટર ભાગ-૨ )