________________
નથી. આખો દિવસ આળસુની જેમ પડી રહેવું ગમે છે. પરિણામે ઘરમાં બધાને તે અપ્રિય થઈ પડે છે. ના, એના પ્રત્યે તિરસ્કાર કરવાની કે મેણા - ટોણા મારવાની જરુર નથી. તેના કર્મને નજરમાં લાવીને કરુણા તથા વાત્સલ્ય આપવાની જરુર છે. ધર્મનો પુરુષાર્થ કરાવીને તેના કર્મને તોડવા જેવું છે. કેટલાકો ફરિયાદ કરે છેઃ “શરીર નબળું પડી ગયું છે. તપાસ કરાવતાં શરીરમાં તો કોઈ જ રોગ નથી છતાં થોડું કામ કરું ને થાકી જાઉં છું. થોડું ચાલું તો પણ થાકી જાઉં. અરે! બોલતાં બોલતાં પણ હાંફી જવાય - થાકી જવાય. વારે વારે આરામ કરવાનું મન થાય. જીવવાનો ઉલ્લાસ ઓસરી ગયો છે. મરવાનું મન થાય છે. વગેરે..” કોણ તેને સમજાવે કે આ બધા પાછળ તારું વીર્યાન્તરાય કર્મનો ઉદય કારણ છે.
તે જ રીતે તપ કરવાનું મન ન થાય, કરીએ તો ઉલ્લાસ વિના કરીએ, સંસાર અસાર સમજાય છતાં દીક્ષા લેવાનો ઉલ્લાસ ન જાગે, દીક્ષા લઈ લેવા છતાં ય પછી સ્વાધ્યાય - ત્યાગ - તપ - આરાધના કરવામાં ઉલ્લાસ ન જાગે, સતત વિચારો ચાલ્યા કરે તે બધામાં કારણ આ વર્યાન્તરાય કર્મનો ઉદય છે. ડીપ્રેશન નામનો રોગ પણ આ વિન્તરાય કર્મના ઉદયની ઉપજ છે. આ બધાથી બચવા વિધિપૂર્વક, ઊભા ઊભા વધુને વધુ ધર્મની ક્રિયાઓ કરવી જોઈએ. વિર્યાન્તરાય કર્મ બાંધવાના કારણો જાણીને તેનાથી દૂર રહેવાનો પ્રયત્ન કરવો જોઈએ.
મંત્ર - તંત્ર - યંત્ર દ્વારા બીજા જીવોની શક્તિઓ સંધવી. કામણ -ટુમણ કરવા, તેવા પ્રયોગો કરવા. ક્રોધથી - વેરભાવનાથી - લોભ-લાલચથી બીજા જીવોની હિંસા કરવી, જીવોના આંગોપાંગ છેદવા, બાંધવા, અપંગ બનાવવા, આંખ - કાન - નાક વગેરેની શક્તિ ઝુંટવી લેવી, કોઈને બેહોશ કરવા, ઢોર માર મારવો, છતી શક્તિએ જ્ઞાનન મેળવવું, પ્રતિક્રમણાદિ ધર્મક્રિયાઓ કરવી, તપ-ત્યાગ ન કરવા, વડિલોનો વિનય - વૈયાવચ્ચ – સેવામાં બેદરકારી દાખવવી વગેરે કારણે નવું વર્યાન્તરાય કર્મ બંધાય છે, જેના ઉદયે અનંત શક્તિનો સ્વામી આત્મા નિર્મળ, નિરુત્સાહી અને ઉલ્લાસહીન બને છે.
દાનાન્તરાય -લાભાન્તરાય-ભોગાન્તરાયકે ઉપભોગાન્તરાયકર્મનો ક્ષયોપશમ હોય પણ જો આવીર્યાન્તરાયકર્મનો ક્ષયોપશમના હેયતો દાન દેવામાં પૈસા કમાવામાં, ખાવા – પીવામાં કે અન્ય પદાર્થોનો ઉપભોગ કરવામાં કોઈ પણ જાતનો ઉત્સાહ કે આનંદ ના રહે. અશક્ત, પરવશ અને દીન - હીન બનીને જીવનની યાત્રા જેમ તેમ પૂરી કરવી પડે.
આ બધું જાણીને અંતરાયકર્મ ન બંધાય તેની કાળજી રાખવી. પૂર્વના કર્મોદયે આવતી તકલીફોમાં સમતા રાખવી. બીજા ઉપર તિરસ્કાર કે ગુસ્સો ન કરતાં પોતાના પાછા ૧૨૫ કર્મનું કમ્યુટર ભાગ-૩