________________
' જગન્જતા કોણ ?
દસ વરસનો અટક્યાળો છોકરો ઉંદરડાને પૂંછડીથી પકડીને ચારે બાજુ જમાડતો હતો. તેને તેમાં આનંદ આવતો હતો. ઉંદરડાને થતી પીડાનો તેને વિચાર પણ નહોતો આવતો. તે તો પોતાની મજા માણવામાં મસ્ત હતો.
સત્યનારાયણની કથા સાંભળીને પાછા ફરતાં ડોસીમાએ આ દશ્ય નિહાળ્યું. કરુણાસભર તેમનું હૈયું કાળું કલ્પાંત કરવા લાગ્યું. “અરરર... આ ઉંદરડાને આટલો બધો ત્રાસ! બિચારાને કેવી વેદના થતી હશે!” તેમણે તે છોકરાને કહ્યું, “અરે ! આ શું કરે છે ! છોડ... છોડ... એને જલ્દી છોડ. ભાન છે તને કે તું શું કરી રહ્યો છે? ચોરાસીના ચક્કરમાં રખડવું છે કે શું તારે ?
અને તરત જ તે છોકરાએ ઉંદરડાને તો છોડી દીધો. પણ તેના મનમાં અનેક સવાલો પેદા થયા. તેણે જિજ્ઞાસાથી ડોસીમાને પૂછ્યું. “માજી! માજી! તમે કીધું ને કે ચોરાસીના ચક્કરમાં રખડવું છે કે શું? તો તે ચોરાસીનું ચક્કર કેવું? તેમાં આપણને કોણ રખડાવે?
ડોસીમા : દીકરા ! બીજા જીવોને ત્રાસ આપીએ તો આપણને પાપ બંધાય. ભગવાન આપણને ૮૪ લાખ અવતારોમાં રખડાવે. ત્યાં અનેક દુઃખો આપણે સહન કરવા પડે. પછી, આપણને માનવનું ખોળીયું જલ્દી ન મળે હોં!
“હું માજી ! તે ૮૪ લાખ અવતારો ક્યા? અને કરુણાનો મહાસાગર ભગવાન આપણને ૮૪ લાખ અવતારોમાં મોક્લીને દુઃખી શા માટે કરે? શું ભગવાનને આપણી દયા ન આવે? છોકરાએ એકી સાથે પૂછી લીધું.
પ્રશ્ન સાંભળતાં ડોસીમા વિચારમાં પડી ગયા. અરે ! “૮૪ લાખ અવતાર' શબ્દો તો ઘણીવાર સાંભળ્યા, પણ તે ૮૪ લાખ અવતાર કયા કયા? તે તો મને ખબર જનથી. વળી કરુણાના સાગર પરમાત્મા આપણને તેવા અવતારોમાં રખડાવીને દુઃખી શા માટે કરે? તે પણ સમજાતું નથી !
તે ડોસીમાએ અનેક સંન્યાસીઓ, કથાકારો, સંતોને આ સવાલો કર્યા. પણ ક્યાંય તેના સંતોષકારક જવાબો તેને મળ્યા નહિ.
ક્યાંથી મળે? દરેક વસ્તુના તદ્દન સાચા ને સંતોષકારક જવાબો તો સર્વજ્ઞ ભગવંત સિવાય કોણ આપી શકે ? સર્વજ્ઞ ભગવંતે બતાડેલા જૈનાગમોમાં તો સર્વ વસ્તુના સમાધાન છૂપાયેલા પડ્યા છે.
૧ જ કર્મનું કેપ્યુટર ભાગ- 1
