________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આક્રમણ કર્યું... આપણી ઊંઘતી સેનાને ભાજી-મૂળાની જેમ કાપી નાખી છે.'
અરે, તું સાચી વાત કરે છે?” મહારાજા ગુણસેન ફફડી ઊડ્યા હતા. શું બધા જ સૈનિકો ઊંધતા હતા? સુરક્ષાનો પ્રબંધ નહોતો કર્યો?'
ના જી, પોતાના પરાક્રમથી ઉન્મત્ત બનેલા સૈનિકો – “અમને કોણ જીતી શકે એમ છે? આ સ્થાન સુરક્ષિત છે. માટે બધા સૂઈ જઈએ..” એમ માનીને બધા સૂઈ ગયા. અને રાત્રે કપાઈ મર્યા...' 'તમે બે કેવી રીતે જીવતા રહ્યા?'
અમે બે પર્વતની વચ્ચે હતા ખરા, પરંતુ સહુથી છેલ્લા હતા. જ્યારે માનભંગ રાજાએ હુમલો કર્યો, અમે એની સામેના છેડે હતા. અમે ભાગ્યા.. અમારી બાજુએ શત્રુ રાજાના સૈનિકો ન હતા.'
સારું કર્યું તમે આવીને સમાચાર આપ્યા.' ક્રોધાગ્નિથી રાજાની આંખો લાલઘૂમ થઈ ગઈ. તેના હોઠ રોષથી ફફડવા લાગ્યા. જમીન પર પગ પછાડીને તેણે કહ્યું : “એ માનભંગ રાજાનો યુદ્ધના મેદાન પર શિરચ્છેદ કરીશ, ત્યારે જ મને શાંતિ થશે. જાઓ, તમે યુદ્ધભેરી વગડાવો. યુદ્ધપ્રયાણની ઘોષણા કરાવો અને સેનાપતિને મારી પાસે બોલાવો.'
સેનાપતિએ તત્કાલ આવીને મહારાજાને પ્રણામ કર્યા. રાજાએ આજ્ઞા કરી : યુદ્ધયાત્રા માટે દુર્જય હસ્તીસેના તૈયાર કરો. અશ્વસેનાને પણ સજ્જ કૉં. એક હજાર રથને અશ્વો જોડીને તૈયાર કરો, પચ્ચીસ હજાર ભૂમિદળ-પાયદળને સજ્જ કરો. અત્યારે જ પ્રયાણ કરવાનું છે.'
સેનાપતિએ તાબડતોબ સેના તૈયાર કરી. રાજા ગુણર્સન અંતઃપુરમાં રાણી વસંતસેના પાસે ગયા.
દેવી, અત્યારે જ મારે યુદ્ધ-પ્રયાણ કરવું પડશે. રાજા માનભંગે આપણી સૂતેલી સેનાનો સંહાર કરી નાખ્યો છે.”
રાજા શસ્ત્રસજ્જ થયો. રાણી વસંતસેનાએ રાજાને લલાટે વિજયતિલક કર્યું. રાજમહેલના વિશાળ પટાંગણમાં હસ્તીસેના, અશ્વસેના, રથસેના અને પદાતિ સૈનિકો આવી રહ્યા હતા. હાથીઓના હેપારવથી અને અજોના હણહણાટથી વસંતપુર નગર ગાજી રહ્યું હતું.
રાજપુરોહિત જમીન ઉપર પડતી છાયાના ગણિતથી શુભ મુહૂર્તની પ્રતીક્ષા કરી રહ્યા હતા.
“મહારાજા, શુભ મુહૂર્તની વેળા આવી રહી છે, સાવધાન?' એ જ વખતે રાજા ગુણસેનને અગ્નિશર્માની સ્મૃતિ થઈ આવી. તેમની દષ્ટિ રાજમહેલના પ્રવેશદ્વાર
ભાગ-૧ ૪ ભવ પહેલો
OG
For Private And Personal Use Only