________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
નગરની મધ્યમાં ઉદ્યાનની સામે ભવ્ય અને વિશાલ રાજમહેલ હતો. વસંતપુરના શિલ્પીઓએ પોતાની તમામ કળા નિચોવીને મહેલમાં ભરી હતી, મંદિરોમાં ભરી હતી.
વસંતપુરમાં વાયુવેગે સમાચાર પહોંચ્યા : 'તપોવનમાં એક નવા તાપસે મહિનામહિનાના ઉપવાસ કરવાની પ્રતિજ્ઞા કરી છે. પારણાના દિવસે પહેલા ઘરે જો પારણું થશે તો કરશે, જો નહીં થાય તો બીજા ઘરે પારણું કરવા નહીં જાય. બીજા મહિનાના ઉપવાસ શરૂ કરી દેશે.”
નગરમાં ઘેર-ઘેર અને દુકાને-દુકાને બસ, નવા સંન્યાસીની મહાપ્રતિજ્ઞાની જ ચર્ચા શરૂ થઈ.
તપોવન તો તપોવન છે. ત્યાંનું કેવું પવિત્ર. નિર્મળ અને શાંત વાતાવરણ!” નવા સંન્યાસીએ કઠોર પ્રતિજ્ઞા કરી.” “અને... પથ્થરની ઊંચી શિલા પર, આંખો બંધ કરીને પદ્માસને બેસી ગયા છે. કોઈને જોવાના નહીં કે કોઈને બોલાવવાના નહીં!'
અલબત્ત, શરીરનું સૌષ્ઠવ નથી. શરીર ઢંગધડા વિનાનું છે, પરંતુ એમનો આત્મા મહાન છે...'
શરીર સુંદર હોય, પરંતુ એમાં આત્મા અધમ હોય, તો એવા સુંદર શરીરને શું કરવાનું? આ તપસ્વીનો આત્મા મહાન છે.”
ભાઈ, આપણે તો બે દિવસ પહેલાં જ દર્શન કરી આવ્યા... ધન્ય બની ગયા...!' (કુલપતિ સ્વયં એ નવા તપસ્વીની સ્વમુખે પ્રશંસા કરે છે!' ગુણવાન શિષ્યની ગુરુ પણ પરોક્ષમાં પ્રશંસા કરે છે.' સર્વત્ર અગ્નિશર્માની પ્રશંસા થવા લાગી, તપોવનમાં દર્શનાર્થીઓની ભીડ થવા લાગી.
પોત-પોતાના ઘરે અગ્નિશર્મા પારણું કરવા આવે - નગરજનો એવી ભાવના ભાવવા લાગ્યા.
આ રીતે અગ્નિશર્માએ લાખો માસખમણ લ્મહિના-મહિનાના ઉપવાસગ્ન કર્યા. દૂર દૂર એની કીર્તિ ફેલાઈ. છતાં એ વિરક્ત અને મમત્વરહિત રહ્યો.
&
&
ક
શ્રી સમરાદિત્ય મહાકથા
For Private And Personal Use Only
