________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જાણું છું પણ... મારી દ્વેષની ગાંઠ ઓગળે એવી નથી.'
અને તારા તીવ્ર કક્ષાના કારણે આ જીવનમાં પણ તેં માનસિક શાન્તિ ભોગવી નથી... અને મને...'
મેં તમને અશાન્તિ આપી છે, એમ જ કહેવું છે ને?”
શા માટે? હવે તો સામે મૃત્યુ દેખાય છે... જીવન પૂર્ણ થવામાં છે... આ જિંદગીના છેલ્લા દિવસોમાં તો ચિત્તને ઉપશાન્ત કર...”
કેવી રીતે જાલિનીનું ચિત્ત ઉપશાન્ત થાય? ન જ થાય. શિખીકુમાર તરફનો તીવ્ર દેષ જાય જ નહીં. ઘોર તપશ્ચર્યાના બદલામાં તીવ્ર વેષ, તીવ્ર વેર.. અને હત્યા કરવાનો દુર્ભાવ માગી લીધેલો છે.. ભલે ને એના ઉપર તીર્થંકરની દેશનાનો પુષ્પરાવર્ત મેઘ વરસે... એ ઉપશાન્ત ન જ થઈ શકે..
જાલિનીએ કહ્યું : “અંતિમ શ્વાસોચ્છવાસ સુધી... મારો દૈષ નહીં જાય. માટે મને તમે વારંવાર ઉપદેશ ના આપો.'
તો તારે મને, મારી રીતે જીવવા દેવો જોઈએ. મારી ઇચ્છા હોય તો હું ઘરે રહું, મારી ઇચ્છા હોય તો હું પુત્ર પાસે જાઉં... તારે મારા માર્ગમાં આડે નહીં આવવાનું.” મહામંત્રીને રાજસભામાં જવાનો સમય થઈ ગયો હતો.
0 0 0 જાલિનીના ચિત્તમાં રૌદ્રધ્યાન શરૂ થયું.
એ શિખીના બચ્ચાએ દીક્ષા લીધી, એ પૂર્વે જ મારે એનું કાસળ કાઢી નાંખવું જોઈતું હતું. મેં કેવી મૂર્ખતા કરી? એ વખતે હું એને કોઈપણ ઉપાયે યમલોકમાં પહોંચાડી શકત.... એ જીવ તો રહી ગયો... તો મહામંત્રી દોડી દોડીને એની પાસે જાય છે... એનું અસ્તિત્વ જ ના હોત તો ક્યાં જાત?' તેના દાંત ભીંસાયા, બે હાથની મુઠી વળી ગઈ. હવામાં ઉછાળવા લાગી. તેની આંખો કૂર અને પહોળી થઈ
ગઈ....
એ મારા શત્રનું હું આ બે હાથે ગળું ભીંસી દેત... એના ત્યાં ને ત્યાં જ પ્રાણ નીકળી જાત. ખેર, હવે એ શક્ય નથી.” તે પલંગ પર બેસી. તેનું માથું ફાટફાટ થતું હતું. એક ક્ષણનું પણ એને ચેન ન હતું. તે પલંગમાં સૂઈ ગઈ.. પડખાં ફેરવતી રહી... વિચારવા લાગી : “હજુ પણ જો એ કૌશામ્બીમાં આવે તો... કોઈપણ ઉપાય કરીને મારી નાંખું..”
શિખીકમારે જાલિનીનું જરા પણ અહિત કર્યું નથી, અહિત વિચાર્યું પણ નથી. છતાં જાલિની અકારણ એમના પ્રત્યે તીવ્ર દ્વેષ કરી રહી છે. તેમાં પ્રેરક તત્વ છે કર્મબંધન!'
હજારો વર્ષોથી. ના, ના, લાખ ઉપર વર્ષો વીતી ગયાં. તે ગયો તે ગયો,
8GG
ભાગ-૧ ૪ ભવ ત્રીજો
For Private And Personal Use Only