Samaraditya Mahakatha Part 1

SR No.: 008950
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhadraguptasuri
Publisher: Mahavir Jain Aradhana Kendra Koba
Publication Year: 2007
Total Pages: 523
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Literature
File Size: 15 MB

Page 192

ચન્દ્રસેને જ્યાં રેતી પર પગ મૂક્યો... રેતી હજુ ગરમ હતી. તેણે વસંતસેનાને તરત ઉપાડીને નીચે લઈ લીધી. મહામંત્રીને પાસે બોલાવીને પૂછયું : “શું કરશું હવે?” “પહેલું કામ તો નગરજનોને વિદાય આપવાનું કરવું જોઈએ.' પરંતુ મહારાજાના અકાળ મૃત્યુના સમાચાર તો આપી દેવા જોઈએ ને?” ‘લોકો પૂછશે-કેવી રીતે મૃત્યુ થયું? કોણે આવું અપકૃત્ય કર્યું? તો શું પ્રત્યુત્તર આપીશું?”
કોઈ અગમ્ય કારણથી મૃત્યુ થયું છે. કોઈ દૈવી પ્રકોપથી મૃત્યુ થયું છે...” એમ પ્રત્યુત્તર આપી શકાય.'
મહામંત્રીને રાજમહેલના પટાંગણમાં, નગરજનોને વિદાય આપવા રવાના કરીને ચન્દ્રસેને માતા વસંતસેનાને સંભાળી, પ્રભંજનાને વળગીને તે કલ્પાંત કરી રહી હતી.
મા, મહેલમાં ચાલો.' પ્રભંજનાના સહારે વસંતસેના મહેલમાં આવી. ચન્દ્રસેને રાજર્ષિના મૃતદેહની આસપાસ સશસ્ત્ર સૈનિકો ગોઠવી દીધા. મંત્રીઓને પણ ત્યાં જ બેસાડ્યા.
રાજમહેલ રુદન.. કલ્પાંત અને હાહાકારથી ભરાઈ ગયો.
રાજમહેલનું પટાંગણ. નગરજનોના કારમા કલ્પાંતથી ભીનું થઈ ગયું. નગરની ગલી-ગલીમાં સમાચાર ફેલાઈ ગયા. સમગ્ર નગર શોકસાગરમાં ડૂબી ગયું.
શું બનવાનું હતું. ને શું બની ગયું? મહાપ્રવ્રજ્યાના માર્ગે પ્રયાણ કરવાનું હતું... તેના બદલે પરલોકના માર્ગે મહાપ્રયાણ કરી ગયા મહારાજા..
દેહની રાખ થઈ ગઈ હતી.
તે છતાં કમરથી ઉપરના ભાગની દેહાકૃતિ, ધૂળના ઢગલાની ઉપર સચવાયેલી હતી. ચન્દ્રસેને, પ્રજાજનોએ એમના પ્રાણપ્યારા મહારાજાનાં મૃતદેહનાં અંતિમ દર્શન કરવાની અનુમતિ આપી. મહારાજાની મર્યાદા જાળવીને, મૌનપણે પ્રજાજનોએ આંસુભીની આંખે મૃતદેહનાં દર્શન કરી શ્રદ્ધાંજલિ આપી.
સમગ્ર રાજ્યમાં એક માસનો શોક જાહેર કરવામાં આવ્યો.
ઉદ્યાનમાં, જે જગાએ મહારાજાનું મૃત્યુ થયું હતું ત્યાં ભવ્ય સ્મારક બનાવવામાં આવ્યું. પ્રજાજનો માટે તે તીર્થ બની ગયું.
મહિનો પૂરો થઈ ગયો હતો. ચન્દ્રસેન, માતા વસંતસેના પાસે બેઠો હતો. સતત રુદન કરવાથી વસંતસેનાની આંખો સૂઝી ગઈ હતી. સતત સંતાપ કરવાથી
ભાગ-૧ છે ભવ પહેલો
૧૪