Samaraditya Mahakatha Part 1

SR No.: 008950
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhadraguptasuri
Publisher: Mahavir Jain Aradhana Kendra Koba
Publication Year: 2007
Total Pages: 523
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Literature
File Size: 15 MB

Page 135

એ કેવી રીતે ભગવંત?' મારા સેવકોની પાસે એ કૂતરો જમીન પર બેસી ગયો હતો. તે ખૂબ હાંફતો હતો, તેની જીભમાંથી સતત લાળ ટપકી રહી હતી. તે મારી સામે જોયા કરતો હતો. અને થોડી-થોડી વારે રોતો હતો. કેવળજ્ઞાની મુનિરાજે કહ્યું :
આ જ નગરમાં વસંતઋતુમાં વસંતોત્સવ ચાલી રહ્યો હતો. યુવાનોની જુદી-જુદી ટોળીઓ વિચિત્ર વેશભૂષા કરીને રાજમાર્ગો પર ઊતરી આવી હતી. ગીત-ગાન અને વાજિંત્રોના સૂરો રેલાઈ રહ્યા હતા. સહુ યુવાનો ઉન્મત્ત બનીને વિચિત્ર ચાળાઓ કરતા નાચી રહ્યા હતા. | તું અને તારો મિત્ર વિભાવસુ - તમે બે મિત્રો, બીજા સવર્ણ જાતિના યુવાનોની ટોળીઓ સાથે નગરના મધ્ય ભાગમાં વસંત-ક્રીડા કરી રહ્યા હતા. સેંકડો સ્ત્રી-પુરુષો તમારી ક્રીડાને જોઈ, તમારી પ્રશંસા કરી રહ્યાં હતાં.
ત્યાં એક ઘટના બની. ઘટના નાની હતી, પરંતુ તારા મિત્ર વિભાવસુએ એ ઘટનાને મોટું રૂપ આપી દીધું.
નગરના એ મધ્ય ભાગમાંથી ધોબી-યુવાનોની ટોળી ગાતી અને નાચતી પસાર થવા લાગી. એ ટોળીને તમારી નજીકમાંથી પસાર થતી જોઈને વિભાવસુ બરાડી ઊઠ્યો : “અરે નીચ, હલકટ ધોબીડાઓ, તમે કેમ અહીંથી પસાર થાઓ છો? તમે જોતા નથી. અહીં અમે રાજપરિવારના તથા શ્રીમંત પરિવારોના યુવાનો ખેલી રહ્યા છીએ?'
અમને ખબર ન હતી કે આપ અહીં ખેલી રહ્યા છો...” ઊષદત્ત નામનો ધોબીજવાન બોલ્યો.
શું તમારે આંખો નથી ધોબીડાઓ? જોતા નહોતા?'
પરંતુ નગર બહાર જવાનો આ રસ્તો છે... બીજા કયા રસ્તે બહાર જઈએ?” જરા કડક અવાજે ઊષદરે જવાબ આપ્યો.
અલ્યા, તારી જીભ લાંબી લાગે છે. લપલપ બોલે જાય છે...?' એમ કહી તેણે ઊષદને કચકચાવીને લાત મારી દીધી. પછી તો તારી ટોળીના બીજા યુવાનો પણ ધોબી-ટોળીના યુવાનોને મારવા માંડ્યા. ધોબી-ટોળીના યુવાનો પણ ઉશ્કેરાઈને તારી ટોળીના યુવાનોને મારવા માંડ્યા. પરંતુ ત્યાં રાજ-સૈનિકોએ ધોબી-ટોળીના યુવાનોને પકડી લીધા. | વિભાવસુએ રાડ પાડીને રાજનૈનિકોને કહ્યું – “આ ઊષદત્ત ધોબીને મજબૂત દોરડાથી બાંધો. એણે જ બીજા યુવાનોને ઉશ્કેરીને આ ધાંધલ મચાવી છે.'
શ્રી સમરાદિત્ય મહાકથા
૧૧૭