________________
ઈ
મહારાજ સાહેબ,
આમ તો સમાજના નરસા-સારા બધા જ પ્રસંગોમાં હું હાજર રહું જ છું પરંતુ મુશ્કેલી એ સર્જાય છે કે જ્યારે મારી હાજરીની કોઈ નોંધ જ લેવાતી નથી ત્યારે મન મારું એકદમ અકળાઈ જાય છે. મને એમ લાગવા માંડે છે કે “જો કોઈને ય આપણી નોંધ સુદ્ધાં લેવાની પડી નહોય તો આપણે શા માટે બધે લાંબા-પહોળા થતા રહેવું?” આ દુર્ગાનથી બચવાનો કોઈ ઉપાય ખરો?
શરણ,
બગીચામાં જનાર માણસ એ તો નથી ઇચ્છતો ને કે બગીચાએ મારી હાજરીની નોંધ લેવી જ જોઈએ ! મંદિરમાં જનાર માણસ એ તો નથી અપેક્ષા રાખતો ને કે પ્રભુએ મારી હાજરીની નોંધ લેવી જ જોઈએ ! ઘરમાં કુટુંબ વચ્ચે જીવતો માણસ એ અપેક્ષા તો નથી જ રાખતો ને કે પરિવારના સભ્યોએ મારી હાજરીની નોંધ લેવી જ જોઈએ ! તો પછીતું શા માટે આ અપેક્ષા રાખીને બેસે છે કે જ્યાં પણ હું જાઉં, મારી હાજરીની નોંધ લેવાવી જ જોઈએ.
