________________
૩૦૬
પાયયા - પૂજય.
તવેણ - તપ વડે. યસવ્વપાવયા - ટાળ્યાં છે સર્વ પાપ જેમણે એવા.
|
હુંતુ - થાઓ ! સિવસુહાણ - મોક્ષસુખના.
સવ્વલોઅ - સર્વ લોકના.
દાયયા - આપનાર.
હિઅમૂલપાવયા - હિતના મૂળને
|
પ્રાપ્ત કરાવનાર.
ભાસુરયં - ભાસુરક છંદ. વાણવાસિયા - વાનવાસિકા છંદ. અપરાંતિકા - અપરાંતિકા છંદ.
સંથુઆ - સ્તુતિ કરાયેલા. થુઅ-વંદિઅયસ્સા રિસિગણ-દેવગણેહિં, તો દેવવહૂહિ પયઓ પણ મિઅસ્સા, જસ્સ જગુત્તમસાસણઅસ્સા, ભત્તિવસા ગય-પિંડિઅયાહિં || દેવવરચ્છરસા બહુઆહિં, સુરવર-૨ઇગુણ-પંડિઅયાહિ ॥ ૩૦ | ભાસુરયં વંસસદ-તંતિ-તાલ-મેલિએ TMતિઉલ્ખરા
૧. નર્મસિયસ્સા (નમંસ્થિતસ્ય) ઇતિ પાઠાન્તરં ભગવંત સમીપે પ્રથમ ગણધર નમસ્કાર કરે, ત્યારબાદ દેવો અને પછી દેવીઓ નમસ્કાર કરે, તે ક્રમ અહીં દર્શાવ્યો છે.
|
૨. જસૂચ મોક્ષણે જસૂ ધાતુ મોક્ષ ક૨વાના અર્થમાં છે. તેથી જાસ્ય એટલે મોક્ષ પ્રાપ્ત કરવાને શક્તિવાન.
૩. શ્રેષ્ઠ દેવોને પ્રીતિ જે થકી થાય એવા (સંગીત કુશળતા વગેરે) ગુણોને વિષે પંડિતા-વિદુષી એવી દેવનર્તકી એવો અર્થ પણ થાય છે. ૪. એક મુખવાળા અને બે મુખવાળા વાજિંત્ર મળીને ત્રણ મુખવાળું વાજીંત્ર તે ત્રિપુષ્કર.
