________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ઘોર અંધકાર પ્રસરેલો હતો. જ્યાં કીર્તિનો પ્રકાશ ન હતો. જ્યાં સૌંદર્યની છાયા ન હતી ને જ્યાં મમતાના પડછાયા પડતા ન હતા.
મહેલ આગળ લોકોની ગિરદી થઈ હતી. લોકોના ચહેરાઓ પર કોઈ જુદી જ રેખાઓ હતી. તેમની પ્રીતિપાત્ર બનેલી રાજકુમારી તરફ તેમની આસક્તિ આજે જાણે ઢળી પડી હોય તેવું લાગતું હતું. આજ મારા સૌંદર્યને, મારાં કોમળ અંગોને તેમની નજરથી લોકો પીતા ન હતા. મારા પ્રત્યેની દિલચસ્પી, પ્યાર, આકાંક્ષા અને સ્તબ્ધતા.. જે હરહંમેશ મને એ નજરોમાં દેખાતી હતી એ આજે જડતી ન હતી. કેટલાકના ચહેરા પર વિષાદ હતો. કેટલીક આંખોમાં આઘાત હતો. કેટલીક નિગાહોમાં ભડભડતો ધિક્કાર હતો. કેમ જાણે તેમની આરાધ્ય રાજકુમારીને તેમણે બહુ મોટી ગુનેગાર માની લીધી હતી. કેટલીક મિથ્યાત્વી નજરમાં લુચ્ચાઈભરેલો આત્મસંતોષ હતો. તેમ છતાં કેટલીક આંખોમાં ભીના ચમકારાઓમાં મને અનુકંપા પણ દેખાતી હતી. તેમની મયણા રાજકુમારી કોઈ અનેરા દૃશ્યમાં તેમની સામે ખડી હતી. રાજસભામાં દમ ભરવાની જગા ન હતી. નીચે ફેરસ પર જ્યાં જગા મળી ત્યાં લોકો આવીને બેસી ગયા હતા.
મેં આજે આછા આસમાની રંગની સાદાં ધોળાં ફૂલની છાપવાળી સાડી, અને સફેદ ચોળી પહેરી હતી. શરીર પર ફૂલોનો શણગાર હતો. અલંકારો મેં ઉતારી નાંખ્યા હતા.
હું રાજસભામાંથી મારા પતિ ઉંબરરાણા સાથે બહાર નીકળી. અમારા ૭૦૦ સાથીદારોએ ઉબરરાણાનો જયજયકાર બોલાવી દીધો. પણ ત્યાં ઉજ્જયિનીના રાજ કવિએ મારી પાસે આવીને, મને અને ઉંબરરાણાને ઊભા રાખીને હજારો લોકોની મેદની વચ્ચે એક ગીત લલકાર્યું કે
.: ગીત : ઉલ્કાપાત સમું જીવન તે મલયાચલ માની માણ્યું મયણા બેની! અમરતને તેં પીધું ને પાઈ જાયું! એક વાર ભલભલા ભૂપને થરથરાવી દઈ તારી હાક! અને રાજસભામાં સભાજનોને મુગ્ધ કરી ગઈ તારી હાક. સિદ્ધાંતોના સ્પષ્ટ જવાબો આપીને તે ગજવી હાક નાસ્તિકોના ને રાજાના હૈયે સર્જાવી ગઈ હોળી એ હાક
મયણ
૧૧૧
For Private And Personal Use Only