________________
ભુસકો મારવાની તૈયારી કરે છે, ત્યાં 'સબૂર' શબ્દો કાને અથડાયાં. પાછળ નજર કરતા વૃક્ષની છાયામાં બેઠેલા કોઈ સંતના અને દર્શન થયા. વિનમ્ર ભાવે એણે સંતના ચરણોમાં મસ્તક ઝુકાવ્યું. સંતે આશીર્વાદ આપ્યા. એણે પોતાની વિતક કથા રજૂ કરી. પાપી એવા જીવનનો નાશ કરવાનો સંકલ્પ જણાવ્યો. “શરીરના નાશથી પાપનો નાશ નથી થતો. પણ પશ્ચાતાપ પૂર્વક પ્રતિપક્ષ પ્રવૃત્તિથી પાપનો નાશ થાય છે.” એવી સંતની વાણી હૃદયમાં સ્થિર થઈ. એણે સાધુધર્મ સ્વીકાર્યો. "જે દિવસે મારી હત્યાના પાપ મને યાદ આવે તે દિવસે ભોજન પાણીનો ત્યાગ.” એવો દૃઢ અભિગ્રહ કર્યો. દૃઢપ્રહારી એવો એ દૃઢઅભિગ્રહધારી બની ગયો. છ મહિના સુધી એણે આહારપાણી ત્યાગ્યા. ઘોર ત્યાના હિસાબ ચુકવાઈ ગયા. ચારે ઘાતી કર્મો ક્ષય કરી એણે કેવળજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ કરી. હજારો આત્માઓને અહિંસાનો ઉપદેશ આપીને આયુષ્ય 路 ૨૬-૭ 器
યતાક સાર્થવાહ નરવીર (કુમારપાળ પૂર્વભવે)ની સગાં પત્નીની હત્યાથી અપુત્ર;
માલવાના રાજાની નિર્ભર્ત્યના
મહારાજા કુમારપાળનો પૂર્વભવ राजन् ! पूर्वभवे मेदपाटपरिसरे जयपुरे जयकेशि नृपस्तत्पुत्रो नरवीरः सप्तव्यसनवान् पित्रा निष्कासितो मेदपाटपरिसरे पर्वतश्रेण्यां पल्लीपतिर्जातः । अन्यदा जयताकसार्थवाहस्य मालबकादागच्छन् सार्थः सर्वोऽपि लुण्टितस्तेन । सार्थवाहस्तु पश्वाद्गत्वा मालवेशं संतोष्य तदर्पितसैन्यमानीय पल्लीमवेष्टत, तन्महद्बलं ज्ञात्वा नष्टो नरवीरः। तत्पत्नी सगर्भा हता । भूपतितो बालोऽपि, पल्ल्यां कीटमारिः कारितः, ततो मालबके गत्वा राज्ञोऽग्रे स्वरुपे निरुपिते राज्ञा हत्याद्वयं तव लग्नम्। अतोऽदृष्टव्यमुखोऽसीति निष्कासितः | स्वदेशात् स च सार्थवाहो जयताकः पदे पदे ૨૮૩
પૂર્ણ કરી એક વખતના ડાકુએ પોતાના આત્માને સિદ્ધ કર્યાં, બુદ્ધ કર્યાં, સર્વ દુઃખોથી મુક્ત કર્યો, ભવચક્રથી છુટો કર્યો અને અનંતકાળ માટે અનંત સુખોનો ભોક્તા બનાવ્યો.
હૈ ભારતીય નારીઓ ! તમારી ભૂમિના ડાકુઓ હત્યારાઓ પણ ગર્ભસ્થ શિશુની હત્યાથી દ્રવિત બની સંત બનીને સિદ્ધ બન્યા...
તમારે તમારા જ શિશુની હત્યા કરીને ક્યાં જવું છે ? નરકગામી થવું છે ? ભવચક્રમાં ભટકવું છે ?
કરોડો અબજો અસંખ્યાત અને અનંત દુઃખોના ભોકતા બનવું છે ? ભવિષ્યનો અનંતકાળ અંધકારમય દુઃખમય બનાવવો છે ?
તમે જ યોગ્ય નિર્ણય કરી લેજો...
૨૩૩
लोकं निन्द्यमानः पश्चात्तापपरो वैराग्यात्तापसो भूत्वा तीव्रं तपस्तप्त्वा मृत्वा च जयसिंहदेवोऽजनि स च हत्याइय पापादपुत्रः। यतः “पसुपक्खिमाणुसाणं बाले जो हु विओयए પાવી
सो अणवच्चो जायइ, अह जायइ तो विवज्जिज्जा । । ” "હે રાજન ! તું પૂર્વભવે મેદપાટ પરિસરમાં જયપુરમાં જકેશિ રાજાનો પુત્ર નરવીર હતો. સાત વ્યસનવાળો હતો તેથી પિતાએ કાઢી મૂક્યો. તું મેદપાટ પરિસરના પર્વતમાં પત્નીપતિ થયો. અન્યદા માળવા દેશથી આવી રહેલ જયતાક
સાર્થવાહનો આખો સાથે તેં લૂંટો. સાર્થવાહે પાછા વળીને માલવદેશના રાજાને સંતોષી (ધન વગેરેથી) તેણે આપેલા સૈન્યને લાવીને પલ્લીને ઘેરી લીધી. મોટા લશ્કરને જોઈને તું (નરવીર પલ્લીપતિ) ભાગી ગયો. સગાં એવી તારી પત્નીને જયતાક સાર્થવાહે મારી નાંખી. ગર્ભનો બાળક
પણ ભૂમિ પર પડ્યો. માલવામાં જઈ ફરી રાજા
૨૯૩