________________
આપ્તવાણી-૩
આપ્તવાણી-૩
દાદાશ્રી : પછી શેમાં વાપરવાની ? અને ત્યાં શું કામ છે વાપરીને ? પોતાને બીજી હરકત ના આવે તેવી ‘સેફસાઇડ’ રહે.
પ્રશ્નકર્તા : આ આત્માની અનંત શક્તિઓ છે તે દેહના આધારે ? દાદાશ્રી : દેહને લઇને તો નાશવંત શક્તિઓ હાજર થાય. પ્રશ્નકર્તા : મોક્ષમાં ય અનંત શક્તિઓ છે ?
દાદાશ્રી : હા. બધી જ શક્તિઓ ખરી, પણ ત્યાં વાપરવાની નહીં. મોક્ષે જતાં અનંત અંતરાયો છે, તેથી મોક્ષે જવા માટે સામી અનંત શક્તિ છે.
પ્રશ્નકર્તા : આત્માની અનંત શક્તિઓ કઇ રીતે વપરાય છે ? જ્ઞાતાદ્રષ્ટા રહેવામાં જ ?
દાદાશ્રી : જ્ઞાતાદ્રષ્ટાપણું એ મૂળ વસ્તુ છે. એ આવી જાય તો બધી શક્તિઓ ઉત્પન્ન થઇ જાય. એમાં ‘આપણે’ ‘જોઇન્ટ’ કરી દઇએ તો પેલી શક્તિઓ ‘ઓટોમેટિકલી' પ્રાપ્ત થઇ જાય.
આત્માની અનંત શક્તિઓ છે, એ ઊંધી વપરાય તો આમે ય કરી નાખે ને સીધી વપરાય તો પાર વગરનો આનંદ ઉત્પન્ન થાય. ઊંધી વપરાઇ તેનાથી તો આ બધું જગત ઊભું થઇ ગયું છે ! સિદ્ધ ભગવાનોને તો નિરંતર જ્ઞાતાદ્રષ્ટા ને પરમાનંદ, એમાં જ નિરંતર રહેવાનું. ગજબનું સુખ તેમને વર્યા કરે !
પ્રશ્નકર્તા એટલે એનો અર્થ શું એમ થયો કે આ અનંત શક્તિઓ છે તે પોતે પોતાના સ્વભાવમાં રહેવા માટે જ વાપરવાની છે, મોક્ષે જતાં જતાં ?
પ્રશ્નકર્તા : આત્મ શક્તિઓ ક્યારે પ્રગટ થાય ?
દાદાશ્રી : પોતે અનંત શક્તિવાળો જ છે ! આત્મા થઇને ‘હું અનંત શક્તિવાળો છું' બોલે એટલે એ શક્તિ પ્રગટ થતી જાય. ‘જ્ઞાનીપુરુષ’ રસ્તા દેખાડે તે રસ્તે છૂટી જવું, નહીં તો છુટાય એવું નથી. માટે કહે તે રસ્તે ચાલી છૂટી જવું.
કોઇ ગાતું હોય તેની મશ્કરી કરો, તેના પર ચીઢિયા ખાવ કે બીજું કરો તો તે વિરાધના કરી કહેવાય. વિરાધનાનું ફળ ભયંકર આવે. અને આરાધના કરો કે ‘બહુ સરસ, બહુ સરસ’ તો તે તમને આવડી જાય.
આત્માની કેટલી બધી શક્તિ છે ? જમીનનું પૂછે તો તરત જવાબ આપે કે આટલા વીઘા છે, આકાર પૂછે તો આવો છે કહે, સામા ભાઇ આવતા જુએ કે તરત કહે કાકા સસરા આવ્યા ! ગમે ત્યારે ગમે તે પૂછે તો ય કેટલી બાજુનું લક્ષ ‘એટ-એ-ટાઇમ' રાખે છે !
આત્માની ચૈતન્યશક્તિ શેનાથી આવરાય છે ? આ જોઇએ છે ને તે જોઇએ છે, લોકોને જોઇતું હતું તે તેમનું જોઇને આપણે ય શીખ્યા એ જ્ઞાન. આના વગર ચાલે નહીં. મેથીની ભાજી વગર ના ચાલે એમ કરતા કરતા ફસામણ થઇ ગઇ ! અનંત શક્તિવાળો છે, તેની પર પથરા નાખ નાખ કર્યા !
આત્મા : અગુરૂ - લધુ સ્વભાવ !
દાદાશ્રી : આ અવળી શક્તિથી સંસાર ઊભો થઇ ગયો છે. હવે સવળી શક્તિ એટલી બધી છે કે જે બધાં જ વિપ્નો તોડી આપે. તેથી જ તો આપણે પેલું વાક્ય બોલાવીએ છીએ : “મોક્ષે જતાં વિનો અનેક પ્રકારના હોવાથી તેની સામે હું અનંત શક્તિવાળો છું’. જ્ઞાતાદ્રષ્ટા રહેવાથી તમામ વિદ્ગોનો નાશ થઇ જાય.
આત્મા અગુરૂ-લઘુ સ્વભાવનો છે. અગુરૂ-લઘુ એટલે અગુરૂ અલઘુ ! આત્મા ગુરૂ નથી, લઘુ નથી, જાડો નથી, પાતળો નથી, ઊંચો નથી, નીચો નથી, અગુરૂ-લઘુ સ્વભાવનો આત્મા છે. બીજું બધું ગુરૂ-લઘુ સ્વભાવનું છે. ક્રોધ, માન ,માયા, લોભ, રાગ, દ્વેષ એ બધાં ગુરૂ-લઘુ સ્વભાવનાં છે. ક્રોધ આવે ત્યારે શરૂઆતમાં થોડો હોય, પછી વધતો વધતો ટોચે જાય ને ત્યાંથી પાછો ઊતરવા માંડે તે ખલાસ થાય તેમ ખબર પડે; જ્યારે આત્મામાં ચઢ-ઉતર હોય જ નહીં. આ રાગદ્વેષ પણ ગુરૂ-લઘુ સ્વભાવના છે. આત્માને ને રાગદ્વેષને, એ બેને સાઢુ-સહિયારું ય