Page Text
________________
દોષ જાય. હકીકતમાં પોતાની જ ભૂલને કારણે સામો લાલ વાવટો ધરે
ઘરમાં ઝઘડો કરાય જ નહીં ને સામો ગમે તેવો ઝઘડો કરતો આવે પણ આપણે એવા ‘ઝઘડાપ્રૂફ થઇ જઇએ કે આપણને કશી ભાંજગડ જ ના થાય. જેની જોડે ઝઘડો થાય ને બે કલાક પછી તેની જોડે બોલ્યા વગર ચાલે તેમ નથી, ત્યાં ઝઘડાનો શો અર્થ ?
સામસામી શંકાથી ભડકા થાય !
‘મારી-મારી’ કહીને મમતાના આંટા માર્યા તે ‘ન હોય મારી, ન હોય મારી’ કહ્યા કરે ત્યારે આંટા ઊકલે !
સંસારમાં સર્વ સાથે ‘લટકતી સલામ’ કરી મોક્ષે ચાલી જવા જેવું છે. ‘જ્ઞાની’ બધો જ વ્યવહાર કરે, પણ આત્મામાં રહીને.
આપણે ત્યાં ભારતીય નારીના સંસ્કાર તો જુઓ ! આખી જિંદગી ડોસો ડોસીને વઢે, મારે ને એંસી વરસે ડોસા જાય ત્યારે ડોસી સરવણી કરે ને ‘તમારા કાકાને આ ભાવતું હતું, આ ભાવતું હતું' કરીને ખાટલામાં મૂકે ! ને ‘ભવોભવ આવા ધણી મળજો’ કહે !!
સંસાર નભાવે તે આદર્શ પતિપત્ની ! આ તો વિષયાસક્તિથી સંસાર ચલાવે છે. પ્રેમથી નહીં. પ્રેમ હોય ત્યાં સામું ગમે તે કરે, ગાળો ભાંડે, મારે તો ય પ્રેમ ના જાય. પ્રેમમાં સમર્પણ હોય, બલિદાન હોય, પોતાપણું ના હોય.
પતિપત્ની વચ્ચે સુમેળ સાંધી રાખવા મનમાં સેંકડો પ્રતિક્રમણો રોજ કર્યો જવા તો આ ભવ ને પરભવ બન્નેનું એ સુધારશે.
ધંધાની આવકને વાપરનારા કેટલા ? ને ધંધાની ચિંતા ઉપાધિ કરનારા કેટલા ? પોતે એકલો !! સુખના સહુ ભાગીદાર ને દુ:ખના...?
જે ધંધામાં ખોટ ગઇ તે જ ધંધો કમાવી આપે.. દેણદારે એક જ ભાવ રાખવો કે વહેલામાં વહેલી તકે રૂપિયા દૂધ
ધોઇને ચૂકવી દેવા છે ! તેનાથી જરૂર ચૂકવાશે. દાનત ખોરી હોય તેનું બગડે.
‘વ્યવસ્થિત ઘરાક મોકલે છે. ઘરાકની ચિંતા કરવાની ના હોય તેમ જ વધુ કમાણીની લાલચે વહેલી દુકાન ખોલવાથી કંઇ અર્થ સરે તેમ નથી. ઘરાકની રાહ જોવી, મહીં અકળાવું, કોઈનું પડાવી લેવાના ભાવ કરવા. એ બધું આર્તધ્યાન અને રૌદ્રધ્યાન થયું કહેવાય.
પ્રામાણિકતાથી એક પ્રકારની મુશ્કેલી આવે તે અપ્રામાણિકતાથી બે પ્રકારની આવે. પ્રામાણિકતાની મુશ્કેલીઓથી છૂટી જવાય પણ અપ્રામાણિકતાની મુશ્કેલીઓથી છૂટવું મુશ્કેલ છે. પ્રામાણિક તો મોટો ધર્મિષ્ઠ કહેવાય.
ધંધામાં મન બગાડે તો ય તેટલો જ નફો ને ચોખ્ખું મન રાખે તો ય તેટલો જ નફો મળે તેમ છે.
“વેપારમાં ધર્મ રાખજો, નહીં તો અધર્મ પેસી જશે.” “વેપારમાં ધર્મ ઘટે પણ ધર્મમાં વેપાર ન ઘટે.” નોબલ કરકસર કરો.”
- દાદા ભગવાન. ઘરમાં કરકસર કેવી કરાય કે બહાર ખરાબ ના દેખાય.
ઉદાર કરકસર હોવી જોઇએ. રસોડામાં કરકસર તો ના જ કરાય, બીજે બધે કરાય !
દરેક જીવ કુદરતનો મહેમાન છે. મહેમાનને કંઈ ચિંતા-ઉપાધિ કરવાની હોય ? જયાં જન્મ પહેલાં જ ડોક્ટરો, દાયણો ને દૂધની વ્યવસ્થા થઇ જાય છે. ત્યાં શાના માટે હાયવોય કરવાની ? મહેમાને માત્ર પોતાનો મહેમાન તરીકેનો વિનય રાખવો જોઇએ. જમવામાં જે મળે, જેવું મળે, જયારે મળે, તે ખોડ કાઢયા વિના જમી લેવું. સૂવાનું કહે, ઊઠવાનું કહે ત્યારે પ્રમાણે રહેવું જોઇએ.
શુભમાર્ગે કે અશુભમાર્ગે જવું હોય તેને બંનેને કુદરત તો કહે છે,
37
| SR No. | 008826 |
| Book Title | Aptavani 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dada Bhagwan |
| Publisher | Dada Bhagwan Foundation |
| Publication Year | 2003 |
| Total Pages | 166 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & Akram Vigyan |
| File Size | 95 KB |