________________
| अध्ययन-२/6Frnds
|
७ |
तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता उप्पलाए कूडग्गाहिणीए उवणेइ । तए णं सा उप्पला भारिया तेहिं बहूहिं गोमंसेहि य सोल्लेहि य जाव परिभुजमाणी तं दोहलं विणेइ । तए णं सा उप्पला कूडग्गाहिणी संपुण्णदोहला संमाणियदोहला विणीयदोहला वोच्छिण्णदोहला संपण्णदोहला तं गब्भं सुहंसुहेणं परिवहइ । ભાવાર્થ :- ત્યારે કૂટગ્રાહે પોતાની ઉત્પલા પત્નીને કહ્યું- હે દેવાનુપ્રિયા! તમે ચિંતા ન કરો, આર્તધ્યાન ન કરો. હું એવું કરીશ કે જેનાથી તમારા આ દોહદની પૂર્તિ થઈ જશે. આ પ્રમાણે ઈષ્ટ, પ્રિય, કાંત, મનોહર, મનોજ્ઞ અને મણામ વચનોથી તેને આશ્વાસન આપ્યું.
ત્યાર પછી ભીમ ટગ્રાહ અર્ધરાત્રિના સમયે એકલો જ મજબૂત કવચ પહેરીને, ધનુષ્ય–બાણથી સજ્જ થઈને, ગળામાં માળા ધારણ કરીને તેમજ શસ્ત્રાસ્ત્ર લઈને પોતાના ઘરેથી નીકળ્યો અને હસ્તિનાપુર નગરની મધ્યમાં થઈને જ્યાં ગોશાળા હતી ત્યાં આવ્યો. આવીને અનેક નાગરિક પશુઓ યાવત સાંઢોમાંથી કોઈકના ઉધસ(આંચળ)કાપ્યા છે, યાવતું કોઈકની સાસ્ના-ગળાની નીચેની ચામડી અને કેટલાંકના અન્ય અંગોપાંગો કાપ્યા છે, કાપીને પોતાના ઘરે આવે છે. આવીને પોતાની પત્ની ઉત્પલાને આપ્યા. ત્યાર પછી તે ઉત્પલાએ અનેક પ્રકારે શૂલ વગેરે ઉપર પકાવેલા તે ગોમાંસ આદિની સાથે અનેક પ્રકારની મદિરા આદિનું સેવન કરીને પોતાના દોહદને પૂર્ણ કર્યો આ પ્રમાણે તે પરિપૂર્ણ દોહદવાળી, સમ્માનિત દોહદવાળી, વિનીત દોહદવાળી, નિવૃત્ત દોહદવાળી થઈને તે ઉત્પલા સુખપૂર્વક ગર્ભને ધારણ કરવા લાગી. गोत्रास GISTो १०म :|१३ तए णं सा उप्पला कूडग्गाहिणी अण्णया कयाइ णवण्हं मासाणं बहुपडिपुण्णाणं दारगं पयाया । तए णं तेणं दारएणं जायमेत्तेणं चेव महया महया चिच्ची सद्देणं विघुढे विस्सरे आरसिए ।
तए णं तस्स दारगस्स आरसियसदं सोच्चा णिसम्म हत्थिणाउरे णयरे बहवे णगरगोरूवा जाव वसभा य भीया तत्था तसिया उव्विग्गा सव्वओ समंता विप्पलाइत्था । तए णं तस्स दारगस्स अम्मापियरो अयमेयारूवं णामधेज्ज करेंति -जम्हा णं अम्हं इमेणं दारएणं जायमेत्तेणं चेव महया महया चिच्ची सद्देणं विघुढे विस्सरे आरसिए, तए णं एयस्स दारगस्स आरसियणसई सोच्चा णिसम्म हत्थिणाउरे णयरे बहवे णगरगोरूवा जाव भीया तत्था तसिया उव्विग्गा सव्वओ समंता विप्पलाइत्था, तम्हा णं होउ अम्हं दारए गोत्तासए णामेणं । तए णं से गोत्तासए दारए उम्मुक्कबालभावे जाए यावि होत्था ।
