________________
श्रुतस्६ - २ /अध्ययन-१
૧૫૫
(जिणचंदेहिं) सुठुदिट्ठा, ओहिजिणेहिं विण्णाया, उज्जुमईहिं विदिट्ठा, विउलमईहिं विदिआ, पुव्वधरेहिं अहीया, वेउव्वीहिं पइण्णा, आभिणिबोहियणाणीहिं सुयणाणीहिं, मणपज्जवणाणीहिं केवलणाणीहिं आमोसहि पत्तेहिं खेलोसहिपत्ते हिं जल्लोसहिपत्तेहिं विप्पोसहिपत्तेहिं सव्वोसहिपत्तेहिं बीयबुद्धीहिं कोट्ठबुद्धीहिं पयाणुसारीहिं संभिण्ण- सोएहिं सुयधरेहिं मणबलिएहिं वयबलिएहिं कायबलिए हिं णाणबलिएहिं दंसण - बलिएहिं चरित्तबलिएहिं खीरासवेहिं महुआसवेहिं सप्पियासवेहिं अक्खीण- महाणसिएहिं चारणेहिं विज्जाहरेहिं ।
चउत्थभत्तिएहिं एवं जाव छम्मासभत्तिएहिं उक्खित्तचरएहिं णिक्खित्तचरए हिं अंतचरएहिं पंतचरएहिं लूहचरएहिं समुयाणचरएहिं अण्णगिलाएहिं मोणचरएहिं संसट्टकप्पिएहिं तज्जायसंसट्टकप्पिएहिं उवणिएहिं सुद्धेसणिएहिं संखादत्तिएहिं दिट्ठलाभिएहिं पुट्ठलाभिएहिं आयंबिलिएहिं पुरिमड्डिएहिं एक्कासणिएहिं णिव्विइएहिं भिण्णपिंडवाइएहिं परिमियपिंडवाइएहिं अंताहारेहिं पंताहारेहिं अरसाहारेहिं विरसाहारेहिं लूहाहारेहिं तुच्छाहारेहिं अंतजीवीहिं पंतजीवीहिं लूहजीवीहिं तुच्छजीवीहिं उवसंतजीवीहिं पसंतजीवीहिं विवित्तजीवीहिं अखीरमहुसप्पिएहिं अमज्जमंसासिएहिं ठाणाइएहिं पडिमंठाईहिं ठाणुक्कडिएहिं वीरासणिएहिं णेसज्जिएहिं डंडाइएहिं लगंडसाईहिं एगपासगेहिं आयावएहिं अप्पा एहिं अणिट्ठीवहिं अकंडूयएहिं धुयकेसमंसुलोमणहेहिं सव्व गायपडिकम्मविप्पमुक्केहिं समणुचिण्णा, सुयहरविइयत्थकायबुद्धीहिं । धीरमइबुद्धिणो य जे ते आसीविसउग्गतेय कप्पा णिच्छयववसायपज्जत्तकयमईया णिच्चं सज्झायज्झाण अणुबद्धधम्मज्झाणा पंचमहव्वय चरित्तजुत्ता समिया समिइसु, समियपावा छव्विह जगवच्छला णिच्चमप्प - मत्ता, एएहिं अण्णेहिं य जा सा अणुपालिया भगवई । भावार्थ :આ ભગવતી અહિંસા અપરિમિત, અનંત કેવળજ્ઞાન દર્શનને ધારણ કરનાર, શીલરૂપ ગુણ, વિનય, તપ અને સંયમના નાયક—તેને ચરમસીમા સુધી પહોંચાડનાર, તીર્થની સ્થાપના કરનાર, જગતના સમસ્ત જીવો પ્રત્યે વાત્સલ્ય ધારણ કરનાર, ત્રિલોકમાં પૂજિત, જિનવરોના કેવળજ્ઞાન–દર્શન દ્વારા સમ્યરૂપે સ્વરૂપ, કારણ અને કાર્યના દષ્ટિકોણથી નિશ્ચિત કરાયેલી છે.
વિશિષ્ટ અવધિજ્ઞાનીઓ દ્વારા જણાવાયેલી છે. તે 'જ્ઞ'પરિજ્ઞાથી જાણે છે અને પ્રત્યાખ્યાન રિજ્ઞાથી તેનું સેવન કરે છે. ઋજુમતિ મનઃ પર્યવજ્ઞાનીઓ દ્વારા જોયેલ અને જાણેલ છે. વિપુલમતિ
