________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
હેલીકા
૩૧૯
શેઠ બોલ્યા “ભલા માણસ! આમ કેટલા આંટા ખાશે. સાડી પહેરનારનેજ દુકાને લાવને એટલે તેને જોઈએ તે. પસંદ કરી લઈ લે.”
કામ પાળે કહ્યું “સારૂં. તુર્ત તે હાલિકાને દુકાને લઈ આવ્યું અને તેણે આવી એક પછી એક સાડીઓ જોવા માંડી. - શેઠ સાડી બતાવે પણ તેમની નજર હોલિકાના મોંઢા ઉપરથી જરાપણ ખસે નહિ.
કામપાળ બે “શેઠ ! આવા વૃદ્ધ થઈ મારી જુવાન ની સામે એકીટસે તમે જુઓ તે શું સારું છે? તમે તે વેપાર કરવા બેઠા છે? કે રમત કરવા ?” - શેઠ બોલ્યા “ભાઈ ! હું તારી સ્ત્રી સામે બેટી દૃષ્ટિથી નથી જોતો. મારે તારી સ્ત્રી જેવી પુત્રી હતી પણ તેને બળીમરી છે તેથી હું આને જોઈ રહ્યો છું કે આ અને એ કેમ સરખા મળતાં આવે છે ?”
કામપાળ બોલ્યો “શેઠ! આનું પણ નામ તે હોલીકાજ છે. પણ આ મારી પત્ની છે. શેઠ! તમને યાદ છે હશે જ. તે વખતે સૂર્યમંદિરમાં હું તમારી છોકરીને મારી સ્ત્રા માની ભેટી પડ હતું ત્યારે તમે બધા મને ઠપકો આપે હતો પણ હવે આપને લાગે છે કે નહિ તમારી પુત્રી અને મારી સ્ત્રીને જોઈ ભલભલાને ભ્રમ થાય કે નહિ ? તમારી પુત્રી મરી ગઈ છે તે તમે જાણે છે છતાં આ મારી પુત્રી છે કે શું તે તમને મારી સ્ત્રી પ્રત્યે ભ્રમ થયે કે નહિ ? જગતમાં સરખા રૂપરંગવાળા સ્ત્રી પુરૂષે કયાં નથી હતાં?
શેઠે કહ્યું “હા મારી પુત્રી પણ આનાજ જેવા રૂપ રંગ અને અવાજવાળી હતી.
For Private And Personal Use Only
