________________
स्वकीयंपितृमरणसमये महादुर्व्यसनासक्तोतपरायणमित्रयूथेन सहाभ्रमन , विषयेषुलम्पटत्वाच निर्लजोवेश्यास्त्रीमोहपाशनिबद्धस्तासामेवगृहवयंभूत, सएव धनपालोऽद्यच्छत्रधारिणस्तुलनां समाससाद । तस्माद्भोदैव ! तवसामर्थ्यन्त्वलौकिकमस्ति । इत्थं रत्नाकरमहेभ्यः सविस्तर सर्ववृत्तान्तं निजपुत्रभार्या शीलवतीं निगयपुन: प्रोवाच- शीलवति ! शुकमारणोघतचन्द्रसेननृपवद्वैदेशिकनरचतुष्टयस्य शूलिकारोपणसाहसकार्यरतमहीपालवगुजङ्गममुखाद्रचकस्य धनपालस्य हननोचतमदनसेननरेन्द्रवच्च मयाऽप्यविचारित कार्य विहितम् , यत्तवयोग्याज्योग्यस्य परीचामकृत्वा त्वां सहसान समानयम् । पराङ्मुखे | देवे मनुजस्य कियत्सामर्थ्यम् । एवंब्रुवाणो रत्नाकरः श्रेष्ठी शीघ्र स्वरथं पश्चाद्वालयामास । तदानीं कानिचिच्छुभशकुनानि निरीक्ष्य शालवती प्रमोदमेदुराजनि । ततो वर्मनिसानन्दं रथगति निरूपयन्नत्नाकरोऽवोचत्-हे वधूस्तवनिर्मलाऽऽदर्शइव
मतिर्दृश्यते, प्राप्तविज्ञानप्रभावा त्वं विद्यसे, तथापि मार्गे कथं विपरीतवादिनी त्वं जाता ? तदुत्तरं ददानाशीलवत्युवाच| हे श्वशुर ? भवतायदुक्तं तत्सत्यमस्ति, परंमद्वचनं श्रुत्वा पश्चात्सत्यासत्यस्य निर्णयस्वयमेवकुरु । पूर्व तत्क्षेत्रपतिना द्विगुणकुसीदवसापरकीयं धनं गृहीत्वा महाप्रयासेनेदंक्षेत्रं सबीजाकृतम् । तस्मात्तत्रचेत्रे यद्धान्यं सम्पत्स्यते तत्सर्वतद्धनपतिगृहीप्यति, क्षेत्रपतेस्तु किश्चिदपिनावशिष्टं भविष्यति, अतोहमेवमवादिषमस्य चेत्रस्याधिपतिरिदमनं न भोक्ष्यते । अथाहमेवमादिष्टा भवता, यदुपानही करेण गृहीत्वा त्वयासरिदुत्तीर्यताम् , परंमया तथानाक्रियत, यतोजलप्रवाहेणादृष्टमार्गायां नद्यामनुपानच्चरणाम्यां गमनेन कण्टकाद्याघातः स्याचेन्महापीडाभवेत् , कर्दमलेपेनविनष्टे चोपानही पुनरपि नवीने प्राप्येते, परं | विनष्टौ चरणौ नूतनौ न जायेताम् । तस्मादेवमयोपानही चरणाभ्यां न निष्कासिते । तथैव पृष्ठभागे सञ्जातप्रहारं सुभटं
For
And Persone
ly
