________________
ShriMahavir JanArchanaKendra
Achanach
sagan Gyaan
*
प्रथमः प्रस्तावः।
| कलङ्कशल्येन विभिन्नतां गतं, मनोयदीयं नितरां स यते । गताऽपराधा अपि सापराधता, ब्रजन्ति दैवोपहताहि देहिनः अजितसेन
॥१॥ रत्नाकरोऽपि निजकार्यसमीहया महाजवेन रथाश्वौ चालयन्कश्चिन्मार्गमुल्लङ्घयप्रययौ, तावत्तत्रै मुद्रक्षेत्रं समागशीलवती
तम् , तच्चभूरिसुद्गाढ्यंविलोक्य महेभ्योजगाद-अस्यक्षेत्रस्याधिपतेर्बहुधान्यलाभोभविष्यति । तथाविधंश्वशुरवचनं निशम्य
शीलवती प्रोवाच-भवद्भिर्यदुक्तं तत्सत्यं परन्तु तद्धान्यं तत्क्षेत्राधिपतिनैव भोच्यते । इत्थं तद्रिं समाकर्ण्य श्रेष्ठी हृदि व्यचरितम् ।।
चिन्तयत्-अस्यक्षेत्रस्य स्वामी जीवनस्ति, कथं समुद्ान्न भक्षयिष्यति, स्वल्पमपिधान्यं भोक्ष्यते, विपरीतवादिनीयं विनयहीना ॥२२॥ विलोक्यते, अन्यथा विरुद्धवादं कथंब्रूयात् । ततोग्रेगच्छत्रत्नाकरस्तांचभाषे-स्नुषे रथादवतीर्यताम् , यतोऽग्रे महापङ्कवती
सरिदेका समायाति, तत्रपङ्के निममचक्रोरथोमन्दगतिर्भविष्यति, शून्यमपिस्यन्दनं बलाद्वाहयिष्यामि, तस्मात्त्वमधः समुत्तीय चोपानही हस्ते गृहीत्वा नदीप्रवाहमुत्तर । इत्थं श्वशुरवचनं श्रुत्वा सत्वरं रथादवतीय चरणयोरुपानहौधृत्वा शीलवती सरितमुत्तरति, तावत्तच्छ्शुरेण कथितं-उपानहौत्वया करेणगृह्यतामन्यथा ते पकविलिप्ते भविष्यतः । इत्थं निषिद्धाऽपि सा श्वशुरगिरमनादृत्य सोपानकचरणा नदीमुलकय परतटमियाय । रत्नाकरस्तदा निजचेतसि विषयोबभूव, व्यचिन्तयच, विगिमामधमां स्त्रियम् , मयानिषिद्धाऽपि सा निजेप्सितमकरोत् । ततोऽग्रेवजत्रलाकरोवर्मनिसमायान्तं निशितशरविद्धशरीरंधावमानं महाव्यथामनुभवन्तमेकं सुमटं निरीक्ष्यतितं प्रशशंस, अयं सुभटः पराक्रमशाली सुभटाग्रणीविद्यते । तच्छ्रुत्वाशीलवत्यवदत्-अयं पुरुषः कातरोदृश्यते, सारमेयवदयं केनचित्कृट्टितः पलाय्यव्रजति । इत्थं वधूवचनश्रवणाद्रत्ना करोमनसिव्यचिन्तयत्-अहो ? महादुष्टेयं विपरीतभाषिणी मनोविरुद्धमेवभाषते । एवमग्रे प्रयाणं कुर्वति तस्मिन् दिव्यशोभा
॥ २२
For Private And Personlige Only