________________
समतासागरे
प्रथमस्तरडगः
आद्याक्षरमयं संक्षिप्तचरित्रम्परमापत्तिकालोऽसौ, परिव्रज्याकृतेऽभवत् । मरौ पाथ इव प्राप्नोत्, प्रायो न कोऽपि सम्मतिम् ।।३३।।
અનુપમ વિનય-વૈયાવચ્ચમાં તત્પર થયાં.
દીક્ષા માટે કપરો હતો એ કાળ.. જેમા રણમાં પાણી દુર્લભ... તેમ ત્યારે દીક્ષા માટે અનુમતિ દુર્લભ હતી.li૩૩
હવે ઉત્કંઠાએ માઝા મુકી... એક સોનેરી ક્ષણ આવી... નદીઓ સાગરમાં ભળી જાય. તેમ બંને ગુરૂદેવના ચરણોમાં પહોંચી ગયા. સ્થાન હતું ચાણસ્માનું.. વિરાગી આત્માને ચારિત્રની અનુમતિ ન મળે તો તેના માટે શ્રેષ્ઠ શરણ.Il૩૪,૩૫ll
विशेषोत्कण्ठितौ तौ द्वौ, प्राप्यैकानि क्षणं परम् । नद्या नदीपतावेवं, मिलिती प्रेमवाचकम् ।।३४ ।। यशोऽभूत् दीक्षणीयाय, चाणस्मा शरणं वरम् । वैराग्यपूर्णचित्ताया-प्राप्नुवते च सम्मतिम् ।।३५।।
या याऽप्यस्मिन् भवेद् बाधा, तां तां सयो निवारयेत् । વૃદ્ધરમવીરડસી, પુરા પાપત્યો !ારૂ ૬ // त्यजन्ती मोहसाम्राज्यं, महाऽनर्थनिबन्धनम् । परामाप्तौ तथा दीक्षा, मर्त्यजन्मतरोः फलम् ।।३७।।
ભીમ સમાન શૂરવીર તે સંઘ.. પહેલાં કે પછી જે જે બાધા આવે તેને નિવારે. વરઘોડો ચઢાવે ય ખરા ને ઉતારે ય ખરા.I3ઘા
મહા અનર્થનું મૂળ મોહસામાજ્ય... છોડી દીધું. માનવભવનું ફળ-દીક્ષાને પામ્યા...llaoll
ભવ્ય જીવોના મન મોરલા માટે નૂતન વાદળ સમા ગુરુદેવે દીક્ષા આપી અને બંને ભાઈઓના રોમાંચનો પાર ન રહ્યો. વિ.સં.૧૯૯૧ નું તે વર્ષ... ને પોષ સુદ ૧૨નો એ દિવસ...ll૩૮,૩લા
रोमाञ्चोत्कण्टितं गात्रं-उभयोश्चाभवत्तदा । भव्यकेकीनवाम्भोमुच, गुरुर्दीक्षां ददौ यदा ।।३८।। वर्षे विधुग्रहे भक्तो, भूमी पक्षेऽसितेतरे । दिष्ट्या द्वादशमेऽहिन्येतो पोषे प्राप्ती सुसंयमम् ।।३९ ।।
