________________
१९९
समतासागरे
अष्टमस्तरङ्गः
માત્ર જીવના બળથી
आद्याक्षरमयं संक्षिप्तचरित्रम्लसत्तपःप्रभावेन, श्रीवीरस्वामिशंसितः । નીવત્રિવાન : સ, ઘચ સતિ અમૃત T૧૦૮TT
ઘોર તપોના ફટકા મારી મારીને શરીર તેવું કરી નાખ્યું છે કે પ્રભુ વીરે વખાણેલ ધન્ના અણગાર જાણે સાક્ષાત્ ન હોય તેવું લાગે છે...ll૧૦૮ll
वनदावगतं वृक्षं, यथा दग्धं तथाङ्गभृत् । बभूव तच्छिरोऽत्यन्तम्, शुष्कालाब्वनुहारि च ।।१०९।।
लेपहीने तथा नेत्रे -ऽत्यन्ताय गहने ननु । नष्टार्द्रतालवावोष्ठी, क्षकरतापतो भृशम् ।।११०।।
દાવાનળમાં બળી ગયેલ વૃક્ષ જેવું શ્યામ શરીર... સૂકાયેલા તુંબડા જેવું માથું...ll૧૦૯ll
અત્યંત ઊંડી ઉતરી ગયેલ.. નિર્લેપ-નિર્વિકાર આંખો... X raysની ગરમીથી સૂકાઈ ગયેલા હોઠો..ll૧૧૦ના
भवोद्विग्नेव जिह्वाऽपि, भूता पक्वपलाशवत् । वपुषि ग्रन्थयः सर्वा, व्यक्ताः स्पष्टं गुणा इव ।।१११।।
સૂકાં પાંદડા જેવી જીભ... સાવ નીરસ.. જાણે તે ય સંસારથી કંટાળી ગઈ ન હોય! જેવા સ્પષ્ટ એમના ગુણો.. બસ તેવી જ સ્પષ્ટ રીતે દેખાય છેશરીરની ગાંઠો.ll૧૧૧|
तितिक्षोस्तालवृक्षाभौ, जघनावपि काय॑तः । संभिन्नाङ्गुलयो बाढं, शुष्का जाता महामुनेः ।।११२।।
જંઘાઓ પણ સાવ પાતળી.. તાડનું ઝાડ જ જાણે જોઈ લો... આંગળીઓ પણ સૂકી અને છુટ્ટી છુટ્ટી દેખાય છે.ll૧૧રણા
૧. નg આર્દ્રતાથ તો થસ્તો
