________________
વિવેકવિલાસ, આઠમે ઉલ્લાસ.
२०५ . नासहायो नचाज्ञातै-नैव दासैः समं तथा ॥
नातिमध्यंदिने नार्ध-रात्रे मार्गे बुधो व्रजेत् ॥ ३६७॥
અર્થ-ડાહ્યા માણસે કોઇને સાથે લીધા વિના, અજાણ્યા માણસની સાથે અથવા દાસ લેકેની સાથે, તદન બપોરે અથવા રાત્રિને સમયે માર્ગે न . (3६७)
नाशम्बलश्चलेन्मार्गे, भृशं सुप्यान्न वासके ॥ सहायानां च विश्वासं, विदधीत न धीधनः ॥ ३६८॥ અર્થ–બુદ્ધિમાન પુરૂષે ભાતું લીધા વિના માર્ગે ચાલવું નહીં જયાં મુકામ यो हेय यांणी नलेवी. तथा साथ सोडाय तेमना विश्वास नवा.(3६८)
महिषाणां खरोष्ट्राणां, धेनूनां चाधिरोहणम् ॥
खेदस्पृशापि नो कार्य-मिच्छता श्रियमात्मनः ॥ ३६९ ॥ અર્થ–પોતાને અર્થે લક્ષ્મીની ઇચ્છા કરનાર પુરૂષે થાક લાગે તે પણ પાડા, गघi, उंट तथा ॥ ममना 6५२ नसg. (3६८)
गजात्करसहस्रेण, शकटात्पञ्चभिः करैः ॥ शृङ्गिणोऽश्वाच्च गन्तव्यं, दूरेण दशभिः करैः ॥३७०॥ અર્થ –માર્ગે જતાં હાથીથી એક હજાર હાથ, ગાડાથી પાંચ હાથે અને શીંગડાવાળા જાનવરથી તથા ઘડાથી દસ હાથ છે. ચાલવું. (૩૭૦ )
न जीर्णां नावमारोहे-नद्यामेको विशेन्नहि ॥ न चातुच्छमतिर्गच्छे-त्सोदर्येण समं पथि ॥ ३७१ ॥
અર્થ–બુદ્ધિશાળી પુરુ, જુના વહાણ ઉપર ન ચઢવું, નદીમાં એકાએક न पेसवु, तथा साना सांथे भार्गे न यास. (३७१)
न जलस्थलदुर्गाणि, विकटामटवीं न च ॥ न चागाधानि तोयानि , विनोपायं विलवयेत् ॥ ३७२ ।। અર્થ – જલમાં અથવા રથલમાં રહેલા કિલ્લાઓ, વિષમ અટવી તથા
"Aho Shrutgyanam"
