________________
વિવેકવિલાસ, આઠમે ઉલ્લાસ.
१६७ નહીં. પણ અવસર પડે શરીરના નીચલા ભાગમાં થોડી શિક્ષા કરવી. (૧૧૬)
कृतज्ञाः शुचयः प्राज्ञाः, कल्पा द्रोहविवर्जिताः॥ गुरुभिस्त्यक्तशाच्याश्च , पाट्या शिष्या विवेकिभिः॥११७॥
अर्थ:--रेसा 6५२ना लगनास, पवित्र, सुद्धिशाणी, सल्यास १२वा સમર્થ, અને મત્સર તથા કપટ વિનાના એવા શિષ્યોને વિવેકી ગુરૂએ ભણया. ( ११७)
मधुराहारिणा प्रायो, ब्रह्मव्रतविधायिना ॥ दयादानीदिशीलेन, कौतुकालोकवर्जिना ॥ ११८॥ कपर्दप्रमुखक्रीडा-विनोदपरिहारिणा ॥ विनीतेन चशिष्येण, पठताभाव्यमन्वहम् ॥११९॥ युग्मम्॥
અર્થ–-ગુરૂ પાસે ભણનાર શિષ્ય પ્રાયે મધુર આહાર કરવો,બ્રહ્યચર્ય પાrg, या २वी, होन मा सा५g, तु वा नही, डी, पानां साहકથી રમવું નહીં, મકરી કરવી નહીં, અને નિરંતર ગુરૂનો વિનય સાચવો. (११८) ११८)
गुरुष्वविनयो धर्म, विद्वेषः स्वगुणैर्मदः ॥ गुणिषु द्वेष इत्येताः, कालकूटच्छटाः स्मृताः ॥ १२० ॥ અર્થ–ગુરૂને વિષે અવનિય, ધર્મ ઉપર દ્રષ, પોતાના ગુણને અહંકાર અને ગુણિ જનનો એટલાં વાનાં કાલકૂટ વિષના છટસરખાં સમજવાં. (૧૨)
कलाचार्यस्य चाजस्रं, पाठको हितमाचरेत् ॥ निःशेषमपि चामुष्मै, लब्धं लब्धं निवेदयेत् ॥ १२१ ॥ અર્થ–શિષ્ય પોતાના કલાચાર્યનું નિરંતર હિત ચિતવવું. તથા પિતાને वस्तु भणे ते सर्व तेने (आयआर्यने) ॥५६ी. (१२१) गुरोः सनगरपामां, ददाति यदि मेदिनीम् ॥ तथापि न भवत्येव , कदाचिदनृणः पुमान् ॥ १२२ ॥ અર્થ–શિષ્ય કદાચ પિતાના ગુરૂને જે ગ્રામ નગર સહિત પૃથ્વી આપે,
"Aho Shrutgyanam"
