________________
भंग ऋजुमुत्रे इत्यादि दर्शितम्
९२-१० १२४ प्रश्नपतिविधानाभ्यां तृतीयभंमे निमित्तत्वमृजु
सूत्रस्योपपादितमित्यर्थनये सप्तभंगाः। ९२-१९ १२५ समापि भंगारशब्दनये इत्येकं व्याख्यानमा ९३-१७ १२६ प्रथमद्वितीयभावेव शब्दनये न त्ववक्तव्यभंगः
इति द्वितीयव्याख्यानं टीकाकृतः । ९४-८ १२७ टीकाकृतो व्याख्यानस्यासंगतत्वमुपदय स्वयं
व्याख्यानान्तरं कृतमुपाध्यायेन, तत्रावक्तव्य
मङ्गस्य शब्दनयेऽसम्भव प्रकारान्तरमावेदितम् ९५--५ १२८ समभग्याः प्रमाणवाक्यत्वनयवाक्त्वे कारणद्वारके . आवेदिते।
९६-१८ १२९ प्रमाणजनकत्वात्प्रमाणसप्तमङ्गी. नयनजनकत्वान्नयसप्तभंगीत्येवं द्वैविध्यं दर्शितम्
९६-२२ १३० सामान्य सप्तभंगो विशेषसमभंगीत्येवमपि द्वैविध्यं
विषयभेदप्रयुक्तमानन्त्यं सप्तभंग्या इष्टमेवेति ९.७--५ १३१ नयद्वयाभ्यामेव सप्तभंगी प्रवृत्तिरिति सामान्य- विशेषोभयविषयिकैव सप्तभंगी न तु तदेकमात्र
विषयिकेत्याशङ्कायाः प्रतिविधानं सरलानाम् ९७-१५ १३२ परापरसंग्रहादिभेदत एकेनापि नयेन सप्तभंगी
प्रवृत्तिरिति प्रतिपादितं समाधानान्तरम् ९८--३ १३३ तृतीयस्य यथा ऋतुमूत्रसमुत्थत्वं तथोपपादितम्: ९९-२२ १३४ भंगान्तराणां नयद्वयादियोजनया समुत्थानम्
