________________
नयामृततरङ्गिणी-तरङ्गिणीतरणिभ्यां समलङ्कतो नयोपदेशः।
२१
%3
-
-
विषयः पत्र-पतिः वचनं पुनस्तात्पर्यार्थ प्रमाणमेवेति
प्रतिपादकं त्रयोदशपद्यम् । ३०६ श्रुतं स्वतो नाप्रमाणे नवा प्रमाणं,
किन्वर्थापेक्षया प्रमाणमप्रमाणं वेति कल्पभाष्योकमपीत्थमेवोपपत्रमित्यव
बोधक चतुर्दशपद्यम्। ३०७ शास्त्रशरीरसन्निविष्टतयैव तात्पर्यापेक्षा नया
एकस्वभावा व्यवस्थापिताः, विचित्र तत्स्वरूपतरणप्रभवः खलु समयात्मकसमुद्रे विचित्रज्ञानप्रभेदलक्षणो विवर्तः, निस्तरमत्व-परमसुखमयाव-सर्वातिशायित्वस्यापि ज्ञानस्वभावत्वैकरसं ब्रह्म तयुष्माकमनल्पसङ्कल्पजालं दह
वित्य भीष्टचिन्तनपरं पञ्चदशपद्यम् । ४१९ ५ ३०८ पराभीष्टचिन्तनमेतद्वन्थाभ्यासत उपदर्य
ब्रह्मलक्षणात्मनः सकाशात् तद्विशिष्टो. स्कृष्टस्वरूपदर्शनात्मकस्वाभीष्टावाप्तिपरं
षोडशपद्यम् । ३०९ "गच्छे श्रीविजयादिदेवसुगुरोः "
इत्यादिपद्येत्रिभिः स्वगुरुपरम्पराप्रकृष्टगुणग्रामस्मरणलक्षणान्तिममङ्गलपुरस्सरं प्रन्थस्यास्य पण्डितसमष्ट्यामोदप्रदत्वा. भिकाङ्क्षणम् ।
४२० ३
अकः विषयः पत्र-पतिः
॥ अथतरङ्गिणीतरणिप्रशस्तिः ॥ ३१० स्वग्रन्थोत्तरकालावस्थानप्रतिबन्धकदुरित
निवृत्तये गुरुप्रवर श्रीनेमिसूरीश्वरस्तुतिलक्षण
मन्तिममङ्गलम् । ३११ स्वीयकीयुत्तरकालावस्थाननिदानस्द
नामोल्लेखगर्भासंशितबुधानन्दफलस्वर.
चितव्याख्याकीर्तनम् ३१२ एतस्कृतिदोषमार्जनं करिष्यन्ति बुध.
प्रवरा इति दर्शितम् । ३१३ दोषेकदृष्ट्युपक्षिप्तदोषोऽप्यत्राने कान्तेऽदोष एवेति भावितम् ।
४२१८ ३१४ सापेक्षमावे आहार्यदोषदानमपि
गुणायैवेति दर्शितम् । ३१५ इयं कृतिविशिष्टोपाध्यायकृतियथा
वद्याख्यानासमर्थाऽपि स्वकर्तुमम नयपरिशीलनपरेति न निष्फलेति दर्शितम् ।
४२१ १२ ३१६ अतः परमादित आरभ्यान्तपर्यन्तं
ग्रन्थागतानामशेषाणां विषयाणामनुक्रमणिका पद्यकदम्बेन दर्शिता। कृते. रस्याः कल्पान्तस्थितिश्चाभ्यर्थिता ॥ ४२१ १४
॥ इति विषयानुक्रमणिका समाप्ता ॥
---
-
----