________________
૧૨
नयामृततरङ्गिणी-तरङ्गिणीतरणिभ्यां समलतो नवोपदेशः ।
अकः विषयः पत्रं-पक्किा
शब्दाभिधेयं, तस्य मतभेदेनैक्य
नानात्वमुपदर्शितम् । १३४ तत्रैवावरण-विक्षेपशक्तिद्वयं विवरणा
चार्यमतम्, अमूर्तस्यापि प्रतिबिम्बनं
चोपपादितम् । १३५ अज्ञानावच्छिन्नं चैतन्यं जीव इति
वाचस्पतिमिश्रमतं व्यावर्णितम् । ३०३ ६ १३६ दर्पणादौ मुखान्तरोत्पत्तिमभ्युपगच्छता
वार्तिकाचार्याणामाभासवादः, तत्र
युक्तय उपवर्णिताः। १३७ मुखान्तरोत्पत्तिमनङ्गीकुर्वतां मुखेऽधि.
छानगतभेदस्य द्वित्वपर्यायस्यादर्शस्थत्वस्यानिर्वचनीयस्योत्पत्ति स्वीकुर्वतां
विवरणाचार्याणां मतमुपपाद्य दर्शितम् । ३०७ २ १३० जीवेश्वरविभागोपदर्शनपुरस्सरमेकजीव
वादाख्यो दृष्टिसृष्टिवादो मुख्यवेदान्त
सिद्धान्तो दर्शितः। १३९ दृष्टिसृष्टिवादोपपादकं मधुसूदनसरस्वती
वचनमद्वैतसिद्धिगतमुल्लिखितम् । ३११ १८ १४० दृष्टिसृष्टिवादान्तरतो विशेष उपदर्शितः। ३११ २ १४९ वस्तुनि विकल्पासंभवात् कथं परस्पर
मतप्रामाण्यं कस्य हेयत्वं कस्योपादे
यस्वमिति प्रश्नप्रतिविधानम् । ३१३ १ १४२ अत्र विरोधपरिहारे वार्तिकसंवादः। ३१५ ३ १४३ अज्ञानक्येऽज्ञानभेदे च जीवस्य नाना
त्वमुपदर्शितम् , बन्धमुक्कव्यवस्था च
दर्शिता । १४४ तत्र जीवेऽहंकाराध्यास उपपादितः, स एवान्तःकरणाध्यासः
३१६ ३ १४५ अन्तःकरणं स्मृत्यादिपरिणतिभेदेन
चित्त-बुद्धि मनोऽहंकारशब्दव्यपदेश्यं, तदेव चात्मनि सुखाद्याध्यासे उपाधिः,
एवं प्राणादीनां तत्राध्याय उपपादितः। ३१६ . १४६ अध्यासव्यवस्थातारतम्यात् प्रेम्णस्तार
तम्यम्, तत्र वित्तात् पुत्रः प्रिय इत्यादिवात्र्तिकामृतपद्यसंवादः। ३१५ ५
मका विषयः पत्र-पशि: १४७ आत्मनः परप्रेमास्पदत्वं तत्र द्वयमात्मा
परानन्द इति पञ्चदशीपद्यसंवादः । ३१७ ३० १४८ अन्योऽन्याध्यासतश्चिदचिग्रन्थिरूपोऽ
ध्यासः, तस्यावश्यमभ्युपगन्तव्यत्वम्, अयमेव संसारः, तस्योत्पादो मायाशवलाञ्चिदात्मनः, तत्रापञ्चीकृतपच्चीकृतभूतोत्पादः, तत्र मतभेद उपदार्शतः।
__३१८ १ १४९ अस्य संसारस्य कथं निवृत्तिरिति
प्रश्नस्य प्रतिविधानम् । १५. तत्र कश्चित् पुरुषधुरन्धरो नित्याध्ययन
विधिनाऽधीतवेदान्तः सामाध्ययनबलाद् वेदान्तवाक्यानामापाततोऽर्थमधिगच्छ. तीत्येवं प्रतिज्ञायाध्ययनविधेः प्रश्नपतिविधानतो नित्यत्वमुपपाद्यार्थज्ञानस्या
पातता निष्टङ्किता। १५१ तस्यापातज्ञानवतः पुरुषधौरेयस्य
शुद्धान्तःकरणस्य नित्यानित्यविवेकादि. लाभः, कर्मणामन्तःकरणशोधकत्वं च व्यवस्थापितम्, अत्र प्रसंगात् पूर्व
मीमांसाविचारोऽपि दर्शितः। ३२२६ १५२ नित्यानित्यविवेकस्य स्वरूपमुपददर्शितं
ततो जातस्य विरागस्य प्रकटनम् । ३३३ १ १५३ ततः शम-दम-उपरति-तितिक्षा-समा
धान-श्रद्धास्वरूप-शमादिषदकस्य प्रत्येक
विविक्तलक्षणमुपदर्शितम् । ३३३ ३ १५४ ततो मुमुक्षा, उक्तसाधनचतुष्टयस्य
श्रवणाधिकारिविशेषणत्वम्, मुमुक्षाया
एव तत्त्वमन्यामिमतमपाकृतम् । ३३३ ६ १५५ उपरतिशब्दवाच्यस्य संन्यासस्य श्रवणा.
धिकारत्वानुपपत्त्याशङ्काया अपाकरणम् । ३३४ ८ १५६ उकसाधनचतुष्टयसम्पन्नस्य श्रवणाधि. कारित्वं निगमितम् ।
३३५ ५ १५७ तस्य पुरुषधौरेयस्य विशिष्टगुरुवरानु.
सरणतः श्रवणादिसम्पादकरवं श्रवणं
।