________________
युक्ति
प्रकाशः
S
SHA
अंही प्रतिपादनहोवाथी जैनोनेज (तेमां ) अभ्यास अने अंगीकारनं अधिकारीपणुं छे. ( एटले ) ते मण्डननी पेठे मंडनभूत छे. जो के आना अभ्यास माटे बौद्ध आदिको ( पण ) अधिकारी थाय छे ज, तो पण आमां तेमना | खंडननी युक्तिओ होवाथी तेशाक्यआदिको अधिकारविनाना ज छे. एम भावार्थथी सिद्ध (अहीं) धयुं शंकाकरे छेके | आप जे आ युक्तिप्रकाशनो विस्तार करोछो ते शुं पूर्वे विद्यमानछे, के नथी, एम जो (ते ) ( कहीशतो) पूर्वे छे. त्यारे तो छताने फरीने करवाथी तो पिष्टपेषनजेवुं धयुं. (अने) जो नथी, (एम कहेशो) तो अछतुं करायज नही एम बन्नेरीतें पण अहीं आपनी प्रवृत्ति वृथाज छे एम जो कहीये तो युक्त नथी छेज ( जोके ) स्याद्वादरत्नाकर | आदिक शास्त्रोमां युक्तिप्रकाशनो विस्तार तो पण आ रीतीथी तेमां नथी माटे आमां जे प्रवृत्ति करवीते सार्थक ज छे. (एटलेके) तेवां शास्त्रोमा रहेली अत्यंत कठीन अने गंभीर एवी युक्तिओने लालित्यपणाथी सुगमरीते अहीं विस्तारायछे, एवो अर्थ छे, एवीरीते पेहेला काव्यनो अर्थ जाणवो. ॥ १ ॥
aaौद्ध वस्तुक्षणिक मते ते । तत्साधकं मानमदस्तथैव ॥
तथा च तेन ह्यसता कथं तत् । प्रमेव धूमेन हुताशनस्य ॥ २ ॥
. भा. हे बौद्ध तारा मतमां जो वस्तु क्षणिक छे, तो तेने साघनारुं आ प्रमाण ( पण ) तेवुंज ( एटले क्षणिक होवु जोइये ) अने एवीरीते ते अछता ( प्रमाणथी ) धुंवाडावडे करीने अग्नीनीपेठे ते क्षणिक पणानो प्रभा केम ( उत्पन्न थइशके ! ) ॥ २ ॥
********BY
