________________
लुपालक्षणम् ]
त्रयस्त्रिंशोऽध्यायः ।
शिरःपद्मविशालं तु तदुच्चं शिखरावधिम् ।
१६७
+ + + + + + + + + + + + पञ्चद्विसप्तत्रिकं . त्वष्टाश्रस्य नवाम्बुधिश्व शिखरे त्वेकादशात् पञ्च वा । वृन्नानां त्वथ षट्त्रयोदशतिदा (?) तिथ्यंशसप्तांशकैः
शालायाश्च निजार्थमेव नवतिः सप्तादशांशे भवेत् (?) ॥ इति शिल्परत्ने शिखरलक्षणं नाम द्वात्रिंशोऽध्यायः ।
अथ त्रयस्त्रिंशोऽध्यायः । अथ लुपालक्षणम् ।
कुर्यादुत्तरपट्टिको परिलुपाः कूटप्रविष्टाग्रकाः स्वस्वांशाहित कर्णसूत्रकमितान्मध्यादिकर्णावधि | स्तम्भो शरशैलनन्दनयनैर्भक्ते चतुर्घोत्तरात्
तासां स्यादवलम्बनं नयनवह्नयब्ध्युर्वरांशैः क्रमात् ॥ १ ॥ अधोमूलाश्रोर्ध्वकेशा लुपाः सर्वाः प्रकीर्तिताः । स्तम्भोत्सेधत्रिभागैकं लुपालम्बं करोतु वा ॥ २ ॥ चतुरङ्गुलतो विभजेद् विकृतिलुपापङ्किसंख्यकार्थेन । एकैकांशविहीनेष्वखिलभुजेष्वन्धिमात्रकं कोटिः ॥ ३ ॥ तत्कर्णोन्मितभुजया कोट्या पूर्वोक्तया + चयः । तेन छुपाया दैर्ध्य षड्गुणितेनाश्विहस्तविततिगृहे ॥ ४ ॥ तस्मान्न्यूनाधिकस्तारगृहे नीलम्बनेऽथो । पुतदत्तरकूटादीनां घने चानुपाततः कार्यम् (?) ॥ ५ ॥
